ไมโครซอฟท์โชว์ฟีเจอร์ Hot Reload ตัวใหม่ของ Visual Studio 2022 Preview 2 ที่รองรับทั้งการเขียน .NET และ C++ แบบเนทีฟ

Hot Reload เป็นฟีเจอร์ของ IDE หลายตัวที่ช่วยให้แก้โค้ดแล้วเห็นการเปลี่ยนแปลงทันที ไม่ต้องรอรีสตาร์ตโปรแกรมที่เขียนอีกครั้ง ทำให้จังหวะการทำงานของโปรแกรมเมอร์เร็วขึ้นมาก อย่างไรก็ตาม การทำ Hot Reload ขึ้นกับภาษาและแพลตฟอร์มที่ใช้งานด้วย

ก่อนหน้านี้ Visual Studio รองรับ Hot Reload เฉพาะการเขียน .NET และ XAML สำหรับส่วน UI เท่านั้น รอบนี้ไมโครซอฟท์กลับไปทำการบ้านมาใหม่ ให้ Hot Reload เวอร์ชันใหม่รองรับการเขียนโปรแกรมหลากหลายมากขึ้น ได้แก่

ไมโครซอฟท์ออก .NET 6 Preview 2 ก่อนออกตัวจริงในเดือนพฤศจิกายน 2021 ตามรอบการออกรุ่นแบบใหม่ที่จะออกทุกเดือนพฤศจิกายน

การเปลี่ยนแปลงสำคัญของ .NET 6 คือเป็นก้าวสุดท้ายของการหลอมรวมแพลตฟอร์ม .NET เข้าด้วยกัน โดยครึ่งแรก .NET 5 เป็นการรวม .NET Framework กับ .NET Core ส่วนครึ่งหลัง .NET 6 จะรวมเอา Xamarin เข้ามาด้วย ผลคือเพิ่มการรองรับแพลตฟอร์มใหญ่มาอีก 2 แพลตฟอร์มได้แก่ Android และ iOS (รวมถึง Apple Silicon และ Windows ARM64 ด้วย)

ทิศทางของโลก .NET ชัดเจนว่ามุ่งไปทาง .NET 5 ที่พยายามหลอมรวม .NET Framework กับ .NET Core เข้าด้วยกัน แต่โลกของเราก็ยังมีแอพเก่าๆ ที่เขียนด้วย .NET Framework จำนวนมหาศาล และการอัพเกรดเป็น .NET 5 (ที่ไม่ได้เข้ากัน 100%) ย่อมไม่ใช่เรื่องง่าย

เมื่อวานนี้ไมโครซอฟท์เลยออกตัวช่วยอัพเกรดชื่อ .NET Upgrade Assistant เป็นคำสั่งคอมมานด์ไลน์ที่ช่วยวิเคราะห์แอพเก่า และแปลงโค้ดส่วนต่างๆ ให้เข้ากับ .NET 5 (ยังไม่ถึงขั้นรันคำสั่งเดียวแล้วแปลงให้อัตโนมัติ แต่จะเป็นเหมือน wizard ช่วยไกด์เราว่าต้องปรับตรงไหนบ้าง)

หลังจากไมโครซอฟท์ได้ออก Edge WebView2 SDK ตัวช่วยเรนเดอร์หน้าเว็บบนแอพวินโดวส์ล่าสุดที่มาเปลี่ยนมาใช้เอนจิน Chromium ให้กับแอพพลิเคชั่นแบบ Win32 C/C++ มาได้ระยะหนึ่ง

ตอนนี้ก็มาถึงคราวของแอพวินโดวส์ที่พัฒนาด้วย .NET กันบ้าง เมื่อไมโครซอฟท์ได้ประกาศออกรุ่นใช้งานจริงของ WebView2 SDK สำหรับแอพพลิเคชั่นตระกูล .NET เป็นที่เรียบร้อย

ทำให้การพัฒนาแอพวินโดวส์ทั้งแบบ WinForms และ WPF ซึ่งมีการฝังการแสดงผลจากเว็บแอพ สามารถเปลี่ยนมาใช้ WebView2 SDK เพื่อใช้ประโยชน์จากเอนจิน Chromium ที่เรนเดอร์หน้าเว็บได้ตรงกับเบราว์เซอร์ส่วนใหญ่ในท้องตลาดได้แล้ว

ไมโครซอฟท์เพิ่งออก .NET 5.0 ตัวจริงมาหมาดๆ กูเกิลก็ประกาศรองรับ .NET 5.0 บน Google Cloud ทันที

เนื่องจาก .NET 5.0 เป็นรันไทม์แบบข้ามแพลตฟอร์ม (รองรับ Windows, Linux, macOS) ผู้ใช้งาน Google Cloud จึงมีทางเลือกหลากหลาย

ไมโครซอฟท์ประกาศแผนการออก .NET 5 มาตั้งแต่กลางปี 2019 และออกรุ่นพรีวิวมาตลอดปี 2020 ตอนนี้ถึงเวลาออกรุ่นเสถียร .NET 5.0 แล้ว

.NET 5.0 เป็นก้าวแรกของการหลอมรวมจักรวาล .NET ทั้งหมดเข้าด้วยกัน โดยเริ่มจากการรวม .NET Framework และ .NET Core ก่อน (ตามแผนเดิมจะรวม Xamarin/Mono ด้วยแต่ทำไม่ทัน เลื่อนไปรวมใน .NET 6.0 ออกปีหน้าแทน)

Google Cloud Functions บริการประมวลผลแบบ serverless ของฝั่งกูเกิล (ที่เทียบได้กับ Amazon Lambda ของฝั่ง AWS) ประกาศรองรับรันไทม์อีก 2 ภาษาคือ .NET Core 3.1 และ Ruby

ประกาศนี้ทำให้ตอนนี้ Cloud Functions รองรับภาษาทั้งหมด 6 ภาษาคือ Java 11, Node.js (8/10/12), Python (3.7/3.8) และ Go

การเพิ่มจำนวนภาษาที่รองรับในรอบนี้ ทำให้ Cloud Functions ทัดเทียมกับคู่แข่ง Lambda ที่รองรับทั้งหมด 7 ภาษา (6 ภาษาแรกเหมือนกัน เพิ่ม PowerShell มาอีกหนึ่งภาษา) ในขณะที่ Azure Functions ของไมโครซอฟท์รองรับ .NET Core 3.1 (C#/F#), Node.js, Java, Python, PowerShell, TypeScript

ก่อนหน้านี้โลกของ .NET เต็มไปด้วยความสับสน เพราะไมโครซอฟท์มี .NET ในมือถึง 3 เวอร์ชัน (.NET Framework, .NET Core, Xamarin - บทความอธิบายความแตกต่าง) ที่ไม่เหมือนกันซะทีเดียว ทำให้ไมโครซอฟท์ต้องออก .NET Standard เป็นสเปกกลางที่การันตีว่าฟีเจอร์และ API บางตัวใช้ร่วมกันได้เสมอ (ตอนเขียนโค้ดก็ใส่ target เป็น netstandard เพื่อการันตีว่าใช้กับรันไทม์ไหนก็ได้)

ปีที่แล้ว ไมโครซอฟท์ประกาศทำ .NET 5 ที่เป็นการหลอมรวม .NET ทั้ง 3 เวอร์ชันเข้าด้วยกัน (แผนการจะสมบูรณ์ใน .NET 6 ที่ออกปี 2021) ทำให้ความจำเป็นของ .NET Standard หายไป เพราะเหลือ .NET เพียงเวอร์ชันเดียว

วันนี้ไมโครซอฟท์ประกาศเลิกทำ .NET Standard แล้ว

AWS เปิดตัวโปรแกรม App2Container โปรแกรมสำหรับแปลงแอป Java และ .NET ที่อาจจะรันบน VM ให้กลายเป็น แอปแบบคอนเทนเนอร์อัตโนมัติ พร้อมสร้างคอนฟิกสำหรับการย้ายแอปขึ้นคลาวด์ไม่ว่าจะเป็น Kubernetes หรือ AWS ECS

App2Container รองรับแอปแบบ ASP.NET (.NET 3.5 ขึ้นไป) ที่รันบน IIS 7.5 ขึ้นไป หรือแอป Java ทั้งที่รันบน JBoss, Apache Tomcat, Spring Boot, IBM WebSphere, Oracle WebLogic หรือเซิร์ฟเวอร์อื่น

ไมโครซอฟท์ปล่อยโครงการ Git Credential Manager Core (GCM Core) ซอฟต์แวร์จัดการการล็อกอินสำหรับบริการโฮสต์ Git โดยตอนนี้รองรับ GitHub, Bitbucket, และ Azure Repos พร้อมกับเตรียมรองรับบริการโฮสต์อื่นๆ เช่น GitLab

GCM รุ่นแรกเป็นโปรแกรมที่ไมโครซอฟท์ปล่อยมาตั้งแต่ปี 2015 เพื่อแก้ปัญหา Azure Repos (ชื่อเดิม Visual Studio Online) ที่ตอนนั้นไม่รองรับการ push/pull ด้วยกุญแจ SSH แถมการล็อกอินบัญชีองค์กรหลายครั้งก็ถูกบังคับให้ใช้การล็อกอินแบบสองขั้นตอนทำให้การล็อกอินด้วย Git ทำได้ลำบาก

Blazor เป็นเฟรมเวิร์คตัวหนึ่งในตระกูล ASP.NET เอาไว้เขียนเว็บแอพแบบหน้าเดียว (single-page) ด้วย HTML ผสมกับ C# แทนที่จะเป็น JavaScript

จุดเด่นของ Blazor คือใช้ภาษา C# ที่นักพัฒนาสาย .NET คุ้นเคย, ใช้โค้ด C# ทั้งฝั่งไคลเอนต์และเซิร์ฟเวอร์, ใช้ไลบรารีของ .NET ได้, มีระบบ UI component ให้พร้อมสรรพ

ก่อนหน้านี้ การทำงานของ Blazor คือต้องรันเซิร์ฟเวอร์ Blazor ที่เป็น .NET ด้วย แต่ล่าสุดในงาน Build 2020 ไมโครซอฟท์เพิ่มวิธีรัน Blazor แบบที่สองคือ Blazor WebAssembly แปลงโค้ดของรันไทม์ .NET เป็น WebAssembly ที่รันในเว็บเบราว์เซอร์รุ่นใหม่ๆ ได้ทั้งตัว

คนที่เคยเขียน Xamarin คงทราบดีว่าเป็นแพลตฟอร์มพัฒนาแอพที่ใช้ภาษาตระกูล .NET (C#/XAML) แต่เขียนเป็นแอพมือถือ Android/iOS โดยมีจุดเด่นคือใช้เครื่องมือที่นักพัฒนาสาย .NET คุ้นเคย และแชร์โค้ดร่วมกันระหว่างแอพ Android/iOS ได้สะดวก (Xamarin ทำหน้าที่แปลงให้)

หลังไมโครซอฟท์ซื้อ Xamarin ในปี 2016 ก็ประกาศแผนการรวม Xamarin เข้ากับแพลตฟอร์ม .NET 5 โดยมีตั้งแต่การรวมระดับของรันไทม์ (CoreCLR และ Mono) และระดับของ GUI

ในงาน Build 2019 เมื่อปีที่แล้ว ไมโครซอฟท์เปิดตัว .NET 5 ที่เป็นการรวม .NET Core เข้ากับ Xamarin/Mono โดย .NET 5 ออกรุ่น Preview 1 เมื่อเดือนมีนาคม 2020 ที่ผ่านมา

เวลาผ่านมาจนถึง Build 2020 ไมโครซอฟท์ออก .NET 5 Preview 4 พร้อมข่าวสำคัญคือปรับแผนใหม่ ยังไม่รวม Xamarin/Mono เข้ามาเต็มรูปแบบ (เพราะทำไม่ทัน) แต่จะออกเวอร์ชันแยกในชื่อว่า .NET MAUI ออกเป็นพรีวิวในเดือนพฤศจิกายน 2020 และตัวจริงค่อยไปรวมกับ .NET 6 LTS ที่จะออกในเดือนพฤศจิกายน 2021 แทน

แต่ถึงแม้ .NET 5 ตัดส่วนของ Xamarin/Mono ออกไป ก็ยังมีของใหม่อีกหลายอย่าง ได้แก่

ไมโครซอฟท์ปลอ่ย WinUI 3 Preview 1 รุ่นพรีวิวแรกหลังจากปล่อยรุ่นอัลฟ่าไปเมื่อเดือนกุมพาพันธ์ โดย WinUI 3 จะเป็นเวอร์ชั่นแรกที่รองรับทั้งแอปแบบเดสก์ทอปและ UWP (Universal Windows Platform)

ในเวอร์ชั่น Preview 1 มีการปรับเปลี่ยนเพิ่มเติมหลักคือรองรับ .NET 5 สำหรับการพัฒนาแอปแบบเดสก์ทอป, WebView2 ที่เพิ่งปรับไปใช้เอนจิน Chromium รองรับจอความละเอียดสูง

เวอร์ชั่นนี้ต้องการ Visual Studio 2019, version 16.7 Preview 1 สามารถดาวน์โหลดได้แล้วเช่นกัน

ที่มา - Windows Blog

ไมโครซอฟท์ออก .NET 5 Preview 1 พรีวิวตัวแรกของ .NET 5 ที่มีกำหนดออกช่วงปลายปีนี้ (อธิบายความแตกต่าง .NET Framework, .NET Core, .NET 5)

แกนกลางสำคัญของ .NET 5 คือการหลอมรวม .NET ทั้งสามตัวย่อย (.NET Framework, .NET Core, Xamarin) เป็นตัวเดียว โดยจะอิงจาก Base Class Library (BCL) ของ .NET Core เป็นหลัก ตอนนี้ .NET Framework และ .NET Core ใช้ BCL ตัวเดียวกันแล้ว ยังเหลือ Xamarin ที่ยังใช้ BCL เวอร์ชันของตัวเองอยู่ และจะทยอยย้ายตามมา

ไมโครซอฟท์ประกาศแผนหยุดพัฒนาฟีเจอร์ใหม่ของตัวภาษา Visual Basic หลังออก .NET 5 ในช่วงปลายปี 2020

Visual Basic ใน .NET 5 จะรองรับฟีเจอร์สำคัญๆ ของแพลตฟอร์ม .NET เช่น Windows Forms, WPF, Worker Service, ASP.NET Core Web API เพื่อให้ทัดเทียมกับฟีเจอร์ฝั่ง .NET Framework เดิม ทำให้โปรแกรมเดิมๆ บน .NET Framework สามารถย้ายมารันบน .NET 5 ได้ (อธิบายความแตกต่าง .NET Framework, .NET Core, .NET 5)

ไมโครซอฟท์ปล่อย PowerShell 7.0 ที่พอร์ตมาใช้ .NET Core 3.1 โดยเพิ่มฟีเจอร์สำคัญหลายอย่าง โดยเฉพาะตัวภาษาเอง เช่น

• ForEach-Object สามารถรันแบบขนานกันต่อเนื่องได้แล้ว
• if-else คืนค่าในบรรทัดเดียว (ternary statement) เช่น $message = (Test-Path $path) ? "Path exists" : "Path not found"
• pipeline chain สำหรับร้อยคำสั่งที่ต้องทำต่อเนื่องกัน โดยขึ้นกับผลของคำสั่งก่อนหน้า ใช้เครื่องหมาย && และ || เหมือน bash

ไมโครซอฟท์ประกาศหยุดซัพพอร์ต .NET Core 3.0 ในวันพรุ่งนี้ (3 มีนาคม 2020) ด้วยเหตุผลว่าให้ย้ายไปใช้ .NET Core 3.1 ที่เป็นรุ่นซัพพอร์ตระยะยาว (LTS) แทน

ประกาศนี้ไม่ใช่เรื่องเซอร์ไพร์ส เพราะไมโครซอฟท์เคยประกาศไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่า .NET Core 3.0 จะมีอายุสั้นมากๆ ส่วน .NET Core 3.1 จะซัพพอร์ตนานถึง 3 ปี

ไมโครซอฟท์ประกาศปล่อย .NET Core 3.1 LTS รุ่นซัพพอร์ตระยะยาวไปอีก 3 ปี โดยแทบไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงใหญ่ๆ จาก .NET Core 3.0 อีก ดังนั้นถ้าใครพัฒนาแอปบน 3.0 แล้วก็ควรรีบอัพเดต เพราะ 3.0 จะหยุดซัพพอร์ตแค่เดือนมีนาคมนี้เท่านั้น

พร้อมๆ กับตัว .NET ไมโครซอฟท์ก็ออก Visual Studio 2019 16.4 ออกมาพร้อมกันเป็นการอัพเดตตัว .NET ใน Visual Studio

เวอร์ชั่นนี้เน้นการใช้บนคอนเทนเนอร์อย่างมาก โดยรองรับลินุกซ์ตระกูลหลักๆ แทบทั้งหมด ตัวติดตั้งมีทั้งแบบคอนเทนเนอร์และแบบ snap รองรับชิป ARM

สำหรับรุ่น LTS รุ่นต่อไปจะเป็น .NET 6.0 ที่ออกปลายปี 2021

นับตั้งแต่ไมโครซอฟท์ประกาศเปิดซอร์ส .NET ในปี 2014 โลกของ .NET ก็เปลี่ยนไปจากเดิมมาก เราเห็นชื่อใหม่ๆ โผล่ขึ้นมามากมาย ทั้ง .NET Foundation, .NET Core, .NET Standard, Xamarin, .NET 5 ซึ่งสร้างความสับสนอยู่บ่อยครั้ง

บทความนี้จะอธิบายคำศัพท์ที่พบบ่อยในโลก .NET ช่วงหลัง เพื่อให้คนที่ไม่ได้ติดตามวงการ .NET อย่างใกล้ชิด สามารถทำความเข้าใจได้ง่ายขึ้นครับ

หลังจากไมโครซอฟท์ออก .NET Core 3.0 เมื่อปลายเดือนกันยายน เมื่อวานนี้ Immo Landwerth ผู้จัดการโครงการก็ออกมาโพสบน GitHub ประกาศว่าเวอร์ชั่นนี้จะเป็นเวอร์ชั่นสุดท้ายที่ไมโครซอฟท์จะลงแรงพอร์ต API จาก .NET Framework มายัง .NET Core แล้ว

การทำงานร่วมกันระหว่าง .NET Framework และ .NET Core ต้องอาศัย Windows Compatibility Pack ที่พอร์ต API ประมาณ 21,000 รายการมาให้ โดยรวมแล้วตอนนี้ .NET Core 3.0 รองรับ API ของ .NET Framework 120,000 รายการหรือประมาณครึ่งหนึ่ง ขณะที่ตัว .NET Core มี API ของตัวเองที่ไม่มีบน .NET Framework อยู่ประมาณ 62,000 รายการ

AWS ประกาศเข้าร่วมเป็นสมาชิก .NET Foundation ที่ไมโครซอฟท์ตั้งในปี 2014 ในฐานะสปอนเซอร์ระดับองค์กร

AWS ซัพพอร์ท .NET มานานตั้งแต่ราวปี 2008 รวมถึงมี SDK สำหรับ .NET ให้ด้วยแม้จะไม่นิยมเท่าภาษาอื่น จากปริมาณดาวบน GitHub ก็ตาม ขณะที่การเข้ามาเป็นสมาชิกของ AWS ทำให้บริษัทได้ที่นั่งใน Advisory Council เช่นเดียวกับอีก 10 บริษัทที่เป็นสปอนเซอร์อย่าง Microsoft, Google, Red Hat, Samsung เท่ากับว่า .NET Foundation มีสมาชิกเป็นผู้ให้บริการคลาวด์ใหญ่ครบ 3 เจ้าแล้ว

ที่มา - AWS, .NET Foundation

เมื่อกลางปีที่แล้ว ไมโครซอฟท์ประกาศแผนการออก .NET Core 3.0 ซึ่งเป็นการอัพเกรดครั้งใหญ่ของ .NET Core เวอร์ชันโอเพนซอร์ส โดย .NET Core จะรองรับการรันแอพเดสก์ท็อปที่เขียนด้วย Windows Forms กับ Windows Presentation Framework (WPF) ด้วย ทำให้แอพที่เขียนด้วย .NET Framework เดิมสามารถนำมารันบน .NET Core ได้ (รองรับเฉพาะการรันบนวินโดวส์ด้วยกันเท่านั้น)

หลังออกรุ่นพรีวิวมาหลายตัว วันนี้ .NET Core ออกรุ่นเสถียรแล้ว ฟีเจอร์ใหม่ๆ ในรุ่นนี้นอกจากเรื่องการรองรับแอพเดสก์ท็อป WinForms, WPF ได้แก่

ไมโครซอฟท์ปล่อย .NET Core 3.0 Preview 7 รุ่นที่น่าจะไม่มีการแก้ไข API เกือบทั้งหมดอีกต่อไป ทำให้พร้อมใช้งานจริงบน production แล้ว โดยไมโครซอฟท์ระบุว่าเว็บ .NET เองก็เปลี่ยนมาใช้ .NET Core 3.0 Preview 7 นี้แล้ว

สถานะ Go Live แปลว่าไมโครซอฟท์จะซัพพอร์ต API ส่วนใหญ่ และควรมีการแก้ไขน้อยมากแล้ว ยกเว้นไว้เฉพาะ WPF, Windows Forms, Blazor, และ Entity Framework

ความเปลี่ยนแปลงสำคัญคือ .NET Core 3.0 รุ่นนี้จะใช้พื้นที่ติดตั้งน้อยลงมาก เช่นรุ่นลินุกซ์นั้นใช้พื้นที่ 332 เมกกะไบต์ จากเดิม 1068 เมกกะไบต์ ส่วนคอนเทนเนอร์นั้นถ้าเป็น Debian ขนาดจะเหลือเพียง 264 เมกกะไบต์ และ Alpine เหลือเพียง 148 เมกกะไบต์เท่านั้น

แผนการเรื่อง .NET ของไมโครซอฟท์คือ หลอมรวมเวอร์ชันต่างๆ ของ .NET เป็นหนึ่งเดียว โดย .NET Core 3 ที่จะออกในปีนี้ เป็นการนำฟีเจอร์สำคัญๆ จาก .NET Framework เดิมมาสู่ .NET Core

ฟีเจอร์ที่ได้ย้ายจาก .NET Framework มายัง .NET Core 3 คือฟีเจอร์ด้าน UI เช่น Windows Forms และ Windows Presentation Framework (WPF)

แต่ชาว .NET คงทราบกันดีว่า สมัย .NET Framework ออกเวอร์ชัน 3.0 ไมโครซอฟท์ยังได้เพิ่มฟีเจอร์ Windows Communication Foundation (WCF) และ Windows Workflow มาพร้อมกัน รวมถึงฟีเจอร์อื่นๆ อย่าง ASP.NET Web Forms และ .NET Remoting