อืม... อยากให้แฟนเข้าใจอย่างนี้บ้างจัง

นี่ชอบบ่น ว่าเราไม่โตสักที เราก็เถียงไปดัง ๆ ว่า แล้วจะรีบแก่ไปไหนล่ะ

คิดในใจน่ะ เดี๋ยวยาว อิอิ

ผมถือว่าพาดพิงผมจะได้ไหมเนี่ย?

จริง ๆ แล้ว ผมพูดให้มันดูแรงไปงั้นแหละ

ผมเป็นคนที่ใคร ๆ มองว่าผมเป็นพวกบ้าเกม ติดเกม อยู่เสมอ ถ้าผมเล่นเกมไหน แทบไม่มีอะไรเลยที่ผมไม่รู้เกี่ยวกับเกมนั้น คุณถามอะไรมาผมตอบได้ เกือบหมด แนะนำได้หมด

แต่...ผมกลับไม่เป็นอย่างที่คนอื่นคิด ผมเล่นเกมไม่เก่ง ผมเล่นเกมแบบ Champion ได้ แต่ผมเล่น Custom ไม่ได้ ไม่เอาไหนเลย ยิ่ง PvP ผมยิ่งไม่เอาไหน จะว่าผมไม่รู้จักใช้เล่ห์เหลี่ยมก็คงจะใช่

ทำไมผมถึงรู้ ทั้ง ๆ ที่เล่นไม่เก่ง? เพราะผมศึกษามัน ผมทำอย่างนี้กับทุกอย่างที่ผมอยากรู้ ผมรู้ แต่หลายครั้งผมไม่รู้ว่าจะใช้สิ่งที่รู้ยังไง แต่บางครั้งผมกลับใช้สิ่งที่ผมรู้โดยไม่รู้ตัว

คนข้าง ๆ ผมมักพูดกับผมว่า "เอาอะไรคิดนิ เรื่องบ้า ๆ แบบนี้หน่ะ?"

ปล. ถ้าคุณชวนผมไปเล่นข้างนอก ระหว่างที่ผมเล่นเกมอยู่ ผมจะตอบทันทีว่า...ไปสิ แต่ก็เซฟแป๊บนึง :P

My FingerSports Site

เย้..มีคนเข้าใจ

ยังไงดีล่ะ

คือจะว่าผมร้อนตัวก็ได้น่ะ แต่เวลาผมเห็นความเห็นแบบนั้นแล้วผมขึ้นทุกทีเลย

เด็กไทยหลายคนที่เล่นเกม อยากจะพัฒนาเกมเป็นของตัวเองครับ ติดตรงที่ว่าเค้าไม่มีโอกาสพอครับ

บางคนอาจจะบอกว่าอยากเป็นก็ต้องขวนขวายเอง ก็ใช่ แต่บางคน เขาไม่มีทักษะเบื้องต้นเพียงพอที่จะทำส่วนนี้ เพราะการเรียนในเส้นทางสายนี้ต้องใช้เงินพอสมควร (เรียน ม เอกชน หรือศึกษาเอาเอง ซึ่งก็ต้องศึกษาจาก Text หรือเว็บต่างประเทศ ซึ่งก็ต้องการทักษะภาษาอังกฤษในระดับหนึ่ง หนังสือไทยเล่มละสามสี่ร้อยนี่ไม่มี) หรืออาจจะโดนปรามจากคนรอบข้างว่าเรียนมาแล้วจะไปทำอะไรกิน

ประเด็นหลังนี่ของจริงครับ ผมที่เลือกเดินทางในสายนี้ บางทียังรู้สึกเลยว่าเวลาพูดกับผู้ใหญ่แล้วบอกว่าผมอยากเป็นนักพัฒนาเกม มันรู้สึกได้ครับว่าเค้ามองเราอย่างนี้ อาชีพนี้มันไม่ใช่อาชีพสายหลักที่มั่นคง อย่างเช่นหมอ หรืออะไรอื่นๆ

ผู้ใหญ่บ้านเรายังมองเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องไร้สาระครับ ไม่มีการสนับสนุนจากฝ่ายรัฐ

ลองไปดูเกาหลีครับ ไปดูญี่ปุ่นครับ เค้าอัดฉีดเงินจากรัฐมาพัฒนาตรงส่วนนี้โดยเฉพาะเลยครับ

ผมเองไม่เล่นเกมมานานแล้วนะครับ

แต่ผมไม่ชอบการมองปัญหาแบบ "โบ้ย" ให้อะไรสักอย่างแบบสังคมไทยโดยรวมตอนนี้ครับ

วัยรุ่นทุกวัย มันมีอะไรแปลกๆ ให้ผู้ใช้วิตกกังวลเสมอล่ะครับ จะชอบ Elvis, กินน้ำอัดลม, ฟังเพลง Alternative, tamagotchi, เล่นเกม, บ้าบอล, Hi5 ฯลฯ มันมีช่วงรอยต่อของเวลาที่ผู้ใหญ่ตามไม่ทันทั้งนั้น

กังวลกับมันก็เป็นเรื่องดีครับ แต่ควรทำความเข้าใจกับมันมากขึ้น โลกมันเปลี่ยนไปเสมอ เราหยุดโลกไม่ได้ ผมเคยเห็นพ่อที่หัดอ่าน Soccer เพื่อทำความเข้าใจว่าลูกรู้สึกยังไงเวลาอยากนอนตีสามดูบอล เขาก็ manage ความรู้สึกลูกได้ดีทีเดียว

แต่สภาพสังคมไทยตอนนี้ไม่เป็นอย่างนั้นครับ เราเลือกที่จะชี้นิ้วไปที่อะไรสักอย่าง ที่ต่างไปจากยุคของเรา แล้วพยายามจะบอกว่ายุคเรามันดีกว่าอย่างโน่นอย่างนี้ (แม้ว่ามันจะแย่ในสายตาของคนยุคก่อนหน้าเราก็เถอะ) สิ่งใหม่ๆ ที่เราไม่เข้าใจมันควรถูกควบคุม ยิ่งทำให้หายจากโลกไปเลยยิ่งดี

มันโทษได้ในระดับหนึ่งครับไม่เถียง ทุกอย่างมันมีด้านแย่แน่นอน แต่ควรตั้งคำถามกลับด้วยว่าผู้ใหญ่ทำความเข้าใจกับมันได้ดีแค่ไหน หลายๆ อย่างมันเป็นเหตุเป็นผลกันจริงหรือไม่ ที่สำคัญ เสนออะไรดีๆ ให้กับเด็กได้รึเปล่า

• เด็กขายตัวแล้วโทษ Hi5 ถามว่าก่อนหน้านี้มันมีปัญหานี้อยู่ไหม? มันเพิ่มขึ้นเพราะอะไรพวกนี้จริงๆ หรือ?
• เล่นเกมเสียเวลา, บ้าบอลถูกมองเป็นการพนัน, เรียนพิเศษก็เป็นปัญหาอีก เสาร์อาทิตย์ให้เด็กทำอะไรกันดี?

LewCPE