เวลาไม่ใช่เหตุผลที่จะชนะเลยจริงๆ ปัจจัยการผลิตมี4อย่าง เงิน ที่ดิน เทคโนโลยี คน ซึ่งในภาคธุรกิจหรืออุตสาหกรรมมีเหตุผลอะไรที่ต้องง้อคนไทยขนาดนั้น คนมีอำนาจ เขาคุม 1.ตำรวจ 2.ทหาร 3.ระบบราชการ 4.ระบบการเงิน ซึ่งม๊อบในปัจจุบันไปงัดส่วนต่างๆที่กล่าวมาไม่ได้สักอย่าง มองตามความเป็นจริง ไม่หลอกตัวเองนะ

ถ้าเวลาไม่ได้อยู่ข้างเรา เราคงไม่ได้เห็นคนนั่งในโรงหนังมากกว่าคนยืนหรอครับ
อำนาจเหล่านั้นตอนนี้ยังอยู่ที่ฝ่ายขวาก็จริง แต่การนำมาต่อสู้กับคนมากทำให้สิ้นเปลืองทรัพยากรอย่างมาก
เงินหมดไวมากแล้วเงินเหล่านี้ก็คือเงินที่ต้องนำไปพัฒนาประเทศ เมื่อประเทศพัฒนาน้อยลง คนก็ไม่พอใจอยู่ดี

จริงๆแล้วฝ่ายขวาที่เคยอยู่ได้เพราะเมื่อก่อนการสื่อสารมันเน้นเห็นหน้า ใกล้ชิด ทำให้ถูกกดดันได้ง่าย แต่เด่ยวนี้มันสามารถสื่อสารได้ง่าย คนเลือกจะรวมกลุ่มในสิ่งที่ตัวเองชอบได้ง่าย หาความรู้เปรียบเทียบข้อดี ข้อเสียได้ง่าย โดยมันมีทางเลือกที่ไม่ได้โดนกดดันมากขึ้น เช่นเรื่องการเมืองถ้าเมื่อก่อนจะพูดอะไร ครอบครัวก็รับรู้หมด แต่เดียวนี้ครอบครัวแทบไม่รับรู้อะไรแล้ว กดดันอะไรไม่ได้

สำหรับคนที่เกิดมาที่ยังไม่ได้ถูกปลูกฝัง หรือแม้แต่ถูกปลูกฝังแล้วแต่มีกระแสสังคมให้เกิดคำถามต่อการปลูกฝังนั้น มีทางเลือกให้เค้าเลือกขึ้นมา ผมว่าเค้าเลือกได้ง่ายมากนะครับว่าจะชอบแบบไหนมากกว่ากัน

ผู้สืบทอดที่คุณคิดว่าพอจะก่อให้เกิดการเป็น "ศูนย์รวมจิตใจ" นี่มีด้วยเหรอครับ
ที่อำนาจโบราณฝังรากฐานอยู่ได้เพราะการโหม propaganda ในยุคที่ยังมีทีวี CRT และวิทยุ เป็นการสื่อสารทางเดียว
แต่ในยุคที่มีอินเตอร์เนต อุปกรณ์ Smart Devices ที่สามารถเข้าถึงอินเตอร์เนตได้จากที่ไหนก็ได้
การโหม propaganda ผ่านช่องทางเหล่านี้ไม่เพียงแต่ใช้ทรัพยากรสูงมากแล้ว แต่มันยังเป็นการสื่อสารแบบสองทาง
เมื่อการบรรจุข้อความอย่าง "ลุงตู่เสียสละกล้าหาญเข้ามายึดอำนาจ" ในหนังสือเรียน ก็สามารถโต้แย้ง และรวมถึงเด็ก ๆ ที่เรียนเองก็ยังสามารถสืบค้นต่อไปว่า "ลุงตู่" เนี่ย กล้าหาญ เสียสละจริงหรือเปล่า

เวลาได้พิสูจน์แล้วว่า อำนาจและทรัพยากรที่มี มันยังไม่มากพอที่จะเปลี่ยนคนรุ่นใหม่ได้ คุณเห็นคนยืนในโรงหนังเยอะเหมือนเดิมมั้ย คุณเห็นดาราที่ดาหน้าออกมาบอกว่า "วัคซีนที่ดีคือวัคซีนที่มี" ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง
คุณเห็นเพลงบ้านเกิดเมืองนอนสารพัด Version ที่ปล่อยออกมา ที่ยอดวิวยังสู้เพลงในแคมเปญตะวันจะมาเมื่อฟ้าสาง ที่ปล่อยออกมาทีหลังไม่ได้เลย หรือแม้แต่ในเกมอำนาจ ที่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ยอมให้มีเลือกตั้งผู้ว่ากทม.ซะที ก็เพราะเขายังหาตัวแทนทายาทที่พอจะสู้อีกฝ่ายให้สูสีไม่ได้เลย
การต่อสู้ของคนรุ่นใหม่มันลงไปในระดับไมโคร นาโนไปแล้ว เพียงแค่โพสเดียวในโซเชียล ก็มากพอที่จะระดมคนได้ แต่ถ้ามีคนแชร์โพสนั้นต่อ มันก็จะยิ่งทรงพลังมากไปอีก การจับขังการบังคับสูญหายมันทำได้แค่ชะลอแต่ไม่ได้ทำลายพลังของคนรุ่นใหม่เลย ยิ่งกดทับแรงเท่าไหร่ แรงต่อต้านก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น การร้องขอให้ปฏิรูป จึงเป็นการประณีประนอมที่สุดแล้ว

จริงที่สุดที่ตอนนี้เขายังมีอำนาจ จริงที่สุดที่ในอีก 3-4 ปีข้างหน้าทายาทของเขาก็จะยังมีอำนาจอยู่ แต่หลังจากนั้นหละ
เด็ก ๆ ใช้เวลาแค่ปีเดียวเท่านั้นในการทำให้ประเด็นที่ถูกกดทับไว้ไม่แม้แต่มีการเอ่ยถึง ให้สามารถนำมาพูดคุยได้ เด็ก ๆ ใช้เวลาแค่ปีเดียวที่เปลี่ยนจากคนไม่ยืนในโรงหนังถูกด่ากลายเป็นคนที่ยืนกลับเขินอายจนนั่งลงไปเอง
เพียงเพราะโพสแบบไม่คิดของแอดมินเพจคนเดียว ทำให้บริการขนส่งอาหารเจ้าหนึ่งถึงกับเกือบสิ้นชื่อ(ตอนนี้ในต่างจังหวัดยี่ห้อนี้หายไปหมดแล้ว) แล้วคุณคิดว่า ทายาทของอำนาจโบราณจะสืบทอดอำนาจอยู่ท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงนี้ได้อย่างไร

ในโลกที่สังคมโลกมันเชื่อมถึงกัน ในระบบเศรษฐกิจที่ต้องพึ่งพานักท่องเที่ยวและการลงทุน
พวกเขาจะกล้ากลับไปอยู่แบบพม่าเมื่อ 15 ปีก่อนได้หรือเปล่า มื่อถึงตาจนและขาดปัญญา พวกเขาอาจกล้า แต่คิดเหรอว่ากลุ่มทุนที่หนุนอยู่ จะยอมกลับไปเป็นแบบนั้นด้วย

พม่าได้ประชาธิปไตยแบบบางส่วนมาแค่ไม่กี่ปี ประชาชนของเขายังสู้เพื่อรักษามันเอาไว้
แล้วประเทศนี้ ถ้าจะกลับไปเป็นแบบยุคสฤษดิ์ ถนอม ประภาส อีกรอบ คิดเหรอว่าประชาชนเขาจะยอม

ดังนั้นการที่ "ทายาท" จะสามารถครองอำนาจสืบต่อไปได้ ตัวทายาทเองก็ต้องสร้างภาพให้ตัวเองมีสถานะที่สาวกควรให้การสนับสนุนทายาทคนนี้สืบต่อไป เช่นการใช้ประชาธิปไตยบังหน้า ใช้ภาพเป็นคนดีย์น่าเคารพยกย่องเทิดทูน
แต่เท่าที่เห็นคือไม่มี แม้แต่ทายาททางความคิดที่ไม่จำเป็นต้องมีอำนาจ แค่ให้น่าจดจำอย่างที่ รุ้ง ไมค์ เพนกวิน ไผ่ ทำได้ก็ยังไม่มีให้เห็น ซ้ำร้ายการที่พยายามโหน คชโยธี อยู่ช่วงหนึ่งก็แสดงให้เห็นแล้วว่าสิ้นไร้ไม้ตอกถึงขนาดไหน

ดังนั้นในระยะสั้นเขาคงหาทายาทมาได้แหละ แต่ในระยะยาวการที่จะให้ทายาทยังคงสืบต่อทายาทรุ่นถัด ๆ ไปได้อีกนั้นง่อนแง่นเต็มที ในขณะที่เหล่าคนรุ่นใหม่ยังคงมีเวลาเหลือเฟือ

ตราบเท่าที่อำนาจโบราณยังจำเป็นต้องสวมหน้ากากเป็นคนดีย์ ในสายตาสาวกและชาวโลกอยู่ เวลาและโลกยุคใหม่นั่นแหละจะเป็นภัยคุกคามอันตรายต่ออำนาจโบราณเหล่านี้
เด็ก ๆ เหล่านี้ได้ปลูกต้นกล้าที่มีคุณสมบัติคือปรับเปลี่ยนตามสภาพอากาศ(ยุคสมัย)ได้เรียบร้อยแล้ว และไม่ได้ปลูกเพียงแค่ไม่กี่ต้นด้วย พวกเขาปลูกไปเป็นล้าน
ตอนนี้ต้นกล้าเหล่านั้นอาจจะถูกเด็ดทิ้งไปบ้างถูกพายุโถมทำลายไปบ้าง แต่ในที่สุด ต้นกล้านับล้านก็จะเติบใหญ่ให้ร่มเงาต่อไป และค้นไม้เหล่านั้นก็จะให้กำเนิดต้นใหม่ ๆ เพิ่มขึ้นมาอีก
ต้นไม้โบราณที่กำลังผุก่อนและไม่ยอมปรับเปลี่ยนตามสภาพอากาศ(ยุคสมัย) อาจจะพอให้กำเนิดต้นใหม่ได้อีกสักต้นสองต้น แต่สุดท้ายสภาพอากาศ(ยุคสมัย)ก็จะทำให้แคระแกร็นจนตายในที่สุด

ถ้าฟังกลุ่มซ้ายในระดับผู้ขับเคลื่อนจะรู้ว่าเค้ารู้หมดแหละครับเรื่องอำนาจ ผมนั่งฟังเค้ารับรู้ว่าไม่ได้จะจบในเร็ววันนี้นะครับ
เค้าบอกเลยว่าเลือกตั้งครั้งหน้าก็ยังไม่จบ เค้าวางเป้าหมายคือ 2570 เลยครับ ระหว่างนั้นจะพยายามดึงแนวรวมเข้ามาเรื่อยๆ

แต่สิ่งที่ช่วยขับเคลื่อนและเห็นผลที่สุดคือเวลา ตอนนี้คือดึงอำนาจเข้ามาทีละน้อยเพื่อเป็นตัวเร่ง เช่น ลงไปเล่นระดับท้องถิ่น เลือกตั้งครั้งหน้าก็จะดึงอำนาจในระดับประเทศ เมื่อได้ 2 ส่วน ก็ค่อยๆทำลายระบบ ซึ่งตรงนี้ก็มีโอกาสถูกรัฐประหารอีก

อย่างที่ผมบอกครับ มันเป็นดาบสองคม ถ้าใช้ดีมันก็เป็นผลดี ถ้าใช้ไม่ดีมันก็เป็นผลเสีย ยังไงมันก็ต้องใช้ในสถานการณ์ที่จำเป็นต้องรีบตัดสินใจหรือในสถานการณ์ที่หาข้อยุติไม่ได้จริงๆ (แต่โหวตเสร็จแล้วก็ต้องกลับมาสนใจปัญหาของเสียงส่วนน้อยด้วย ไม่ใช่ช่างหัวเสียงส่วนน้อยไปเลย นี่คือจุดที่มักจะลืมกันหลังโหวตเสร็จ)

ผมไม่ได้ปฏิเสธการโหวตครับ แต่ผมต้องการจะสื่อว่าแก่นของประชาธิปไตยมันไม่ใช่การโหวตเลย ถ้าทำได้มันไม่ควรจะมีการโหวตด้วยซ้ำ ผมจึงไม่เห็นด้วยกับการสื่อสารทำนองว่า "ประชาธิปไตย = การโหวต" เพราะการสื่อสารแบบนี้มันจะทำให้เราลืมแก่นที่แท้จริงของมันไปครับ

ความคิดน่าขยะแขยงชิบหาย