ถ้าเปลี่ยนผ่านไปใช้จ่ายผ่านบัตรกับ QR ได้จนเป็น mainstream เมื่อไหร่
ใครค้าขายเงินสดจะกลายเป็น outlier ที่ต้องสงสัยแทนครับ

เห็นด้วยครับ

ร้านค้าก็ฉลาดนะ ยิ่งร้านอาหารขายดีๆ ยิ่งไม่รับแม้แต่บัตรเครดิต

โอนเงินเช้าบัญชีตัวเองต่างธนาคารจะนับไหมนี่สิครับ…
T____T) ขี้เกียจไปถอนจาก แบงค์ แล้วมาต่อแถวฝากใหม่ เลยโอนก้อนเล็ก ๆ ผ่านพร้อมเพย์แทน แต่พร้อมเพย์มันให้ส.สุดได้ทีละ 150,000 บาท เลยตองกดโอนหลายรอบ…

จากประสบการณ์ตรง ผมก็ยื่นภาษีนะครับ แต่อยากจะบอกว่าเรตในการคำนวณภาษีสำหรับการค้าขายโหดมากกกกก
หัก 40% จากยอดขายมาคิดภาษี (จากปีก่อน 20%) ซึ่งการขายของโชวห่วยถือว่านี่เป็นเปอร์เซ็นต์สูงมาก ขายของยกโหล ยกลังกำไร 5-10 บาทเองครับ เบียร์ 1 ลังกำไรไม่ถึง 10 บาท
ปีนี้ พ่อค้า-แม่ค้าในตลาดที่เสียภาษีร้องกันระงมเลย แจ้งยอดขายเท่าๆเดิม เสียภาษีสูงขึ้น 2-4 เท่า

ค่าธรรมเนียม 13% นี่พอ ๆ กับภาษีเลยนะครับ

แต่ก่อนเค้าสร้าง promtpay มาเพื่อเป็น platform กลางที่รวบรวมข้อมูลในตัว ชูนโยบาย ฟรีค่าธรรมเนียม

แต่ ณ เดือนนี้ banks free ค่าธรรมเนียมกัน ข้อมูลมันจะไม่ผ่าน promptpay แล้ว เค้าเลยตองลุยหาข้อมูลครับ

ท้ายสุดจริงๆก็เพื่อการเก็บเงินภาษาเต็มเม็ดเต็มหน่วยที่เท่าที่ทำได้ครับ

ผมว่านี่แหละ วิธีเลี่ยงที่เป็นไปได้มากที่สุด

หรือไม่ หนีไปใช้ bitcoin เลย

เค้านับ "ทุกบัญชี" ครับ ไม่น่ารอด (ยกเว้นจะเปิดนอมินี)

อ่านแล้วนึกถึงความเห็นของอ.วีระ ที่เคยพูดไว้ว่า กรมสรรพากร น่าจะมีมาตรการจ่ายคืนภาษี เมื่อผู้เสียภาษีเกษียณอายุแล้ว ตอนคุณทำงาน คุณจ่ายภาษีเท่าไหร่ เมื่อเลิกทำงาน รัฐจะจ่ายภาษีคืนให้คุณ แบ่งจ่ายทุกปีๆ ถ้าเรื่องนี้เป็นไปได้ เราว่า ใครก็อยากจ่ายภาษี

ไม่ต้องถึงกับยุบหรอกครับ แค่ให้มีหน่วยออกรางวัลจากเลขใบกำกับภาษี(แบบที่ไต้หวันทำ ปีนึงออกหกครั้ง)

ปูตัวอ้วนมานานเกินไปแล้วครับ เอาเปรียบปูตัวอื่น

ถ้ารู้สึกว่าโดนรีดมากเกินไปก็ทำบัญชีเพื่อให้เสียตามความเหมาะสมก็ได้ครับ ส่วนบริษัทที่เลี่ยงภาษี (แบบผิดกฎหมาย) ถ้าพบเห็นก็ส่งเรื่องแจ้งสรรพากรได้เลยครับ หรือถ้าใช้ช่องว่างก็จดทะเบียนบริษัทขายข้าวไข่เจียวแล้วใช้วิธีเดียวกันก็ได้ครับ

ผมไม่เห็นด้วยกับแนวคิดนี้เลย มันแลดูเป็นการพยายามประหยัดเงินกับเรื่องที่ไม่จำเป็น ทั้้ง ๆ ที่ประเทศเราใช้จ่ายเงินฟุ่มเฟือยกับด้านอื่นมากกว่านี้มาก

การโอนเงินผ่านระบบ electronics ไม่ว่าจะทางไหนก็ตามสิ่งสำคัญที่ต้องมีคือ device ที่ใช้ทำธุรกรรม ไฟฟ้า และ Internet ซึ่งทุกองค์ประกอบล้วนแล้วแต่มีต้นทุนเหมือนกัน

จะให้โอนผ่านตู้ ATM ก็ต้องมีตู้ ATM กระจายอยู่อย่างทั่วถึงจริง ๆ และทุกตู้ก็ต้องเชื่อมต่อกับเครือข่ายหรือ Internet ด้วย ในพื้นที่การเกษตรหรือแม้แต่กระทั่งตามตัวเมืองในต่างจังหวัดทั่ว ๆ ไป ตู้ ATM แต่ละตู้อยู่ห่างกันมาก และบางคนอาจจะต้องใช้รถยนต์หรือรถโดยสารอื่น ๆ เดินทางมาเป็นหลัก 10 กิโลเมตรเพียงเพื่อมาเข้าถึงตู้ ATM เหล่านี้ คงไม่ต้องบอกอีกว่าค่าโดยสารปริมาณน้ำมันรวมไปถึงเวลาที่ใช้ในการเดินทางก็ล้วนแล้วแต่เป็นต้นทุนทั้งสิ้น

device ต่าง ๆ ที่ใช้ไม่ว่าจะเป็นตู้ ATM หรือโทรศัพท์มือถือก็ล้วนแล้วแต่เป็นของที่มีต้นทุนเช่นกัน ดังที่คุณ lew ได้พูดไปแล้ว ผมจึงขอไม่พูดซ้ำเรื่องราคาโทรศัพท์มือถือ

ที่ผมเห็นว่าสำคัญที่สุดคือ Internet ทุกวันนี้เครือข่าย Internet บ้านเรายังไม่ครอบคลุมทุกพื้นที่อย่างจริงจังเลย ถ้าพูดถึงเครือข่ายของโทรศัพท์มือถือ อันนี้คงเห็นได้อย่างชัดเจนว่าบางค่ายครอบคลุมมาก บางค่ายก็ครอบคลุมน้อย แต่ถ้าพูดถึง Internet บ้านนี้ลองไปดูตามบนเขาได้เลย (ไม่ต้องไปถึงดอยเชียงใหม่เชียงราย เอาแค่เขาเล็ก ๆ ย่านเขาใหญ่นี่ก็พอ) ผมว่าน่าจะมีอีกหลายที่ที่ยังไปไม่ครบ และการที่จะให้ผู้ให้บริการ Internet ในประเทศไทยทุกเจ้าทำให้บริการตัวเองครอบคลุมพื้นที่ประเทศไทยในส่วนที่มีผู้อยู่อาศัยทั้งหมด ก็ต้องใช้เงินทุนอีกมากมายเช่นกัน ยิ่งไปกว่านั้นค่าใช้จ่าย Internet ที่ต้องจ่ายเป็นรายเดือนสำหรับทำ transaction (ไม่นับการส่วนตัวใด ๆ เลย) หากต้องการใช้การซื้อขายไม่มีสะดุด ผมขอประมาณว่าขั้นต่ำคนละ 100 บาท "ต่อเดือน" แล้วกัน (package ต่ำสุดของ Internet บ้านยัง 500 บาท) เมื่อคูณด้วยจำนวนประชากรที่ต้องทำ transaction ซื้อขายสินค้าเป็นระยะเวลาทั้งหมด 1 ปี ผมว่าค่าใช้จ่ายตัวเลขนี้ก็ไม่น่าจะน้อยนะ

เหนือยิ่งกว่า Internet คือไฟฟ้า ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าป่านนี้ประเทศเราไฟฟ้ายังไม่ครอบคลุม 100% นะครับ ชาวเขาชาวดอยบางพื้นที่ไฟฟ้ายังเข้าไม่ถึงก็มี ถ้าไม่มีไฟฟ้าก็ไม่ต้องพูดถึงโทรศัพท์มือถือแล้วครับ ไม่รู้ว่าจะชาร์ตอย่างไร

ส่วนตัวผมว่าธนบัตรไม่ได้มีค่าใช้จ่ายในการจัดเก็บดำเนินการมากขนาดนั้น เมื่อแลกกับความสะดวกสบายของประชาชน ผมว่าตัวเลขที่จ่ายไปยังอยู่ในจุดที่คุ้มค่า ประโยชน์การใช้สอยจับต้องได้ ยังดีกว่าโครงการหลาย ๆ อย่างของรัฐที่ผลาญเงินไปโดยไร้ประโยชน์มากมายนัก ดังนั้นจึงไม่เห็นด้วยกับการจัดเก็บค่าธรรมเนียมการใช้เงินสดใด ๆ ทั้งสิ้นครับ

สังคมเงินสดจะเปลี่ยนมาสู่สังคมไร้เงินสดได้ ไม่จำเป็นต้องทำให้ฝ่ายไหนลำบากขึ้น แค่ทำให้อีกฝ่ายหนึ่งสะดวกขึ้นก็พอแล้วครับ คนเราก็จะเปลี่ยนแปลงเองไปตามธรรมชาติ ดูตัวอย่างได้จากประเทศจีน เป็นต้น

อย่าชวนกับไปก๊วนใหญ่เกิน 9 คนก้แล้วกันครับ 555

ผลัดกันจ่ายไปก่อนก็ได้นี่ครับ

Yes

แล้วสรรพากรจะรู้ได้ยังไงครับว่า อันไหนเป็นซื้อ-ขาย อันไหนเป็นโอนเงินเก็บไว้ในไหเพิ่งจะขุดมาฝาก หรือเงินโอนจากคนในครอบครัวหรือเพื่อน?

หรือแค่จะดูก่อนว่าเกินไม่เกิน ถ้าเกินจะเรียกมาดูอีกที?

นับจาก"ทุกบัญชีครับ"
คือ SUM ยอดรวมในปีนั้นออกมาเลย จากหมายเลขผู้เสียภาษีหรือหมายเลขบัตรประชาชน