มีหลากหลายประเทศในยุโรป ที่มีแค่กล่องรับเงินวางไว้กับสินค้า โดยไม่ต้องกังวลว่าใครจะขโมยสินค้าไป

นั่นเพราะต้นทุนในการขโมยเงินจากกล่องนั้นสูงกว่าเงินที่ได้ในกล่องครับ

ต้นทุนที่ต้องเสียในการขโมยเงินนั้นมีตั้งแต่

• โอกาสที่จะโดนจับได้
• บทลงโทษที่จะได้รับ
• ชื่อเสียง ความน่าเชื่อถือ
• หรือแม่กระทั่งเวลา

ส่วนเงินที่ได้ในกล่องมันไม่มากพอที่จะแลกกับต้นทุนด้านบนครับ ไม่งั้นคงได้เห็นของมูลค่าสูงๆขายแบบนั้นแล้ว

สรุปการแก้ไขคือ ทำต้นทุนในการทุจริตให้มากกว่าผลประโยชน์ที่จะได้รับครับ(ผลประโยชน์เป็นเชิงเปรียบเทียบนะครับ เช่น บ้านเราคงไม่มีใครแย่งน้ำเปล่าจนฆ่ากันตาย แต่ถ้าเป็นในทะเลทรายก็ไม่แน่ ตรงนี้แก้โดยพัฒนาเศษฐกิจ สร้างความเท่าเทียมในการเข้าถึงทรัพยากรขั้นพื้นฐาน)

ไม่ใช่ภาวนาคาดหวังว่าจะมีคนดีที่จะดีตลอดไปซึ่งแม้กระทั่งความดียังไม่มีนิยามที่ absolute เลย

ว่างๆลองอ่านเกี่ยวกับเศรษฐศาสตร์พฤติกรรมดูบ้างนะครับ

ก็แล้วถ้าโรงงานที่ 1 ดันใส่หนอนลงไปในระหว่างกระบวนการ กว่าจะรู้ก็ออกมาปลายสายพานโน่นแล้วครับ ชิบหายกันพอดี

อีกอย่าง ทำไมไม่ใช้ท่อพลาสติกหรือท่อตะแกรงล่ะครับถ้าจะกลัวขโมยขนาดนั้น อ้อ แล้วอย่ามาแถนะครับว่าเดี๋ยว​ท่อพัง ท่อเหล็ก​บทจะพังมันก็ทำได้คุณ

แล้วคุณจะมั่นใจได้ไงว่าขนมปังมันจะไม่โดนขโมยตั้งแต่ต้นสายพาน

การทุจริตก็เหมือนกันครับ ต่อให้เราปกปิดหรือเปิดเผย ถ้ามันจะทุจริต​มันก็ทำได้ การปกปิดแทนที่จะช่วยลดมันะกลายเป็นว่าเราแทบหาทางรู้การเกิดทุจริตแทบไม่ได้เลย การเปิดเผยข้อมูล​ที่จำเป็นต่างหากที่จะช่วยลดได้ เพราะอย่างน้อยที่สุดก็มีหลายตาหลายคนช่วยกันมอง แรงที่จะใช้ในการตรวจสอบก็น้อยลง ผิดกับการพยายามขโมยขนมปังที่จะต้องแนบเนียนขึ้น

ถ้า Log หาย ก็ตรวจสอบกันตั้งแต่ตอนนั้นแล้วนิครับ

นี้เป็นวาทะกรรมต่อต้าน Open Data ที่ผมไม่เคยได้ยินที่ไหนมาก่อนปล้วก็โคตรตลกเลยครับ

เห็นด้วยครับ open data เชื่อได้แค่ไหน

พูดอย่างนี้เหมือนกับพูดว่าคนทุกคนไม่ควรรู้กฎหมายทุกเรื่องเพราะจะทำให้ทุกคนกลายเป็นศรีธนญชัยอย่างนั้นเลยนะครับ

คุณยกตัวอย่างโคตรปัญญาอ่อน เลเวลสิบ เลเวลพันอะไรของคุณ
การโพสในอินเตอร์เน็ตนี้แหละที่สะดวกที่สุดแล้ว นั่งอยู่บ้านคุณยังหาได้เลยจริงไม่จริง
หรือคุณต้องการแบบว่าไปกรอกแบบฟอร์ม ยื่นเอกสาร รออนุมัติว่าจะให้ดูหรือไม่ให้ดู

นี่มันยุคไหนแล้ว แค่กดอินเตอร์เน็ต ต้องเลเวล 1000 เลยเหรอ ทุกวันนี้คนวัยทำงาน อายุ 60 ปีลงมา คงเลเวลเกินพันไปหมดแล้วมั้งครับคุณ

ดิจิตอลไม่ใช่พลังจากสวรรค์ พลังจากสวรรค์คือ"การให้ตรวจสอบได้ง่าย" จะให้ตรวจสอบแบบไหนก็ได้ทั้งนั้น จะมาเข้าฝัน จะส่งเอกสารใส่ไปรษณีย์ หรืออะไรก็ได้

ขอให้การตรวจสอบทำได้ง่าย ไม่ต้องลงทุนอะไร และคุ้มครองความปลอดภัยของผู้ตรวจสอบ แค่นั้นแหละครับ ซึ่งอินเตอร์เน็ต มันก็ตอบโจทย์ตรงนี้ได้ เข้าใจรึยัง หรือว่ามัน pragmatic ไม่พอ

ผมอ่านของคุณมาทุกความคิดเห็น รู้แหละว่าคุณคิดอะไร

เรื่องโรงงานขนมปังของคุณหน่ะ จะมาสร้างเครื่องทดสอบคนอะไรหล่ะครับ มีคนเขาตอบคุณไว้แล้ว

แล้วเรื่องการสร้างคัปปลิ้งด้วยอินเตอร์เน็ตหน่ะ องค์กรต่างๆของภาครัฐถ้าเปิดเผยให้หมด แล้วมันจะทำให้โกงง่ายขึ้นตรงไหน ยิ่งเปิดเผยมากก็ยิ่งโกงยาก เพราะ สเกลการโกหกจะใหญ่ขึ้นไปเรื่อยๆ มีคนเกี่ยวข้องด้วยเยอะขึ้นเรื่อยๆ

คิดแค่นี้ก็ยังกลับหัวกลับหาง คิดแบบคุณแก้ปัญหาโกงร้อยชาติก็ไม่สำเร็จ มีที่ไหนเอาแต่พร่ำหาคนดี คนดีที่ตรวจสอบไม่ได้เนี้ยนะ ไม่สร้างระบบตรวจสอบ แทนที่จะสร้างระบบที่ให้คนโกงทำไม่ได้ง่าย ทำไปก็ไม่คุ้ม แล้วเมื่อไหร่การโกงมันจะลด รอพนักงานไม่ขโมยขนมปังออกลูกออกหลานงั้นสิ ว่าแต่คุณรู้ได้ไงว่าขนมปังไม่หายคุณตรวจนับนี่ แน่จริงก็ไม่ตรวจอะไรเลยดิ อย่าแค่ไม่ครอบสายพาน ดับไฟด้วย จะได้คนดีจริงๆอย่างที่คุณว่า หรือเอาอีกอย่าง เปลี่ยนขนมปังเป็นทองด้วย คนดีของคุณจะว่ายังไง

การแก้ปัญหาแบบคุณหน่ะ โคตรงี่เง่า เนี้ยอะนะ วิธีที่เรียกว่า pragmatic

เรื่องความยุติธรรม เรื่องกฎหมายมันต้องมีการปรับเปลี่ยนไปตามสภาพสังคมครับ ที่คุณยกตัวอย่างสุดโต่งมา ถ้าขนาดขึ้น time machine ไปหลอกคนในอดีตได้ อันนี้ก็คงต้องยกกระบวนการยุติธรรมอีกแบบที่ไม่ใช่แบบปกติในทุกวันนี้มาใช้แทน

เรื่อง level อะไรของคุณตรงนี้ไม่แน่ใจว่าหมายถึงอะไร แต่การออกแบบข้อมูลพวกนี้คือการทำให้คนเข้าถึงและเข้าใจได้ง่ายครับ ซึ่งปัจจุบันมันยังมีปัญหาตรงนี้อยู่ และดูเหมือนเป็นช่องทางที่ก่อให้เกิดการทุจริตเกิดขึ้น

ที่คุณพยายามมาถกเถียงผมไม่เห็นวิธีแก้ปัญหาที่เป็นรูปธรรมเลยนะครับ ว่าทำยังไงถึงจะแก้ปัญหาตรงนี้ได้ นอกจากการกล่าวแบบนามธรรมที่บอกแนวๆ ว่าทำให้คนเป็นคนดีมีจิตสำนึก

เป้าหมายของรัฐคือความอยู่รอดของประชากรเป็นหลัก
ไม่ใช่เพื่อความสะดวกของคนกลุ่มเล็กๆกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง

รัฐคือตัวแทนของประชาชน ข้อมูลที่ถูกผลิตออกจากรัฐทั้งหมดคือข้อมูลของประชาชนครับ ผมไม่เข้าใจว่าจะเป็นของคนกลุ่มเล็กๆกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งได้อย่างไร

คุณแค่ติดสินบนพนักงาน IT , รวบรวมสมัครพรรคพวกที่เก่งเรื่อง IT ส่งไปประจำตำแหน่งเหล่านั้น , คุณก็ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงอะไร คนปรกติไม่มีปัญญาเข้าไปตรวจสอบของพวกนี้อยู่แล้ว ต่อให้เปิดห้องอ้าซ่า พวกนี้ก็ดูอะไรไม่รู้เรื่องอยู่วันยังค่ำ

ถ้าคุณเชื่อว่าต้องเป็นคนเก่ง IT ถึงมีปัญญาตรวจสอบข้อมูลเหล่านี้ งั้นไม่ต้องให้ข้อมูลมันเกี่ยวกับ IT คุณก็แค่ติดสินบนคนที่ไม่ต้องเก่งอะไรเลยไปประจำตำแหน่งเหล่านั้น... ง่ายกว่าหาคนเก่ง IT อีกครับ

แต่ในความเป็นจริงคือ เทคโนโลยีพัฒนาให้ความจำเป็นในการใช้ความรู้เฉพาะด้านเพื่อเข้าถึงข้อมูล น้อยลงเรื่อยๆอยู่แล้วครับ ทุกวันนี้คุณสามารถพิมพ์สนทนากับผมได้ง่ายกว่าสมัยก่อนมากๆ ดังนั้นถ้ารัฐเปิดให้เข้าถึงข้อมูลแบบเต็มที่แล้ว ไม่ต้องห่วงว่าจะไม่มีคนตรวจสอบเลยครับ จะมีคนเอาข้อมูลมาจัดเป็น visualize สวยๆดูง่ายๆอย่างแน่นอน อยากดูง่ายๆก็ดู visualize หรือไม่ไว้ใจคนทำ visualize ก็ยังดูข้อมูลดิบได้

การตัดสินว่าใครคอรัปชันหรือไม่ ต้องผ่านศาล
ศาล ไม่รู้เรื่องคอมพิวเตอร์ ต้องใช้พยานผู้เชี่ยวชาญ
หากพยานผู้เชียวชาญฝักใฝ่พรรคที่โฆษณาผ่านโซเชียลเนตเวิร์คเป็นประจำ และพรรคนั้นเป็นรัฐบาล
คุณคิดว่าพยานผู้เชี่ยวชาญ จะให้การไปในทางใด ?????

ดังนั้นเราไม่ควรพัฒนาอะไรที่เกินความรู้ศาล ไม่เช่นนั้นศาลต้องใช้พยานผู้เชี่ยวชาญ แล้วอาจไม่ยุติธรรมได้ แบบนั้นรึเปล่าครับ? ถ้าอย่างนั้นเราควรห้ามการใช้พยานผู้เชี่ยวชาญเลยรึเปล่าครับ? ปัญหานี้มันมีคอนเซปการคานอำนาจคอยจัดการอยู่แล้วครับ มันจะเป็นปัญหาก็เพราะไป interrupt ระบบมันเท่านั้น...

ดูเหมือนคุณพยายามทำให้คนอื่นรู้สึก"กลัว"ในสิ่งที่ไม่เข้าใจนะครับ หรืออาจจะเป็นคุณเองด้วยซ้ำที่"กลัว"ในสิ่งที่คุณไม่เข้าใจ

เป้าหมายของรัฐคือความอยู่รอดของประชากรเป็นหลัก
ไม่ใช่เพื่อความสะดวกของคนกลุ่มเล็กๆกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง

เอ่อ กลุ่มเล็ก ๆ ที่ว่านี่คือ คนทั้งประเทศเลยอ่ะครับ การมีข้อมูลภาครัฐจะช่วยให้ภาคเอกชนสามารถทำงานร่วมกับภาครัฐได้มากขึ้น สามารถช่วยเหลือประชาชนได้มากขึ้นในบริเวณที่ภาครัฐเองมีข้อจำกัดในการทำงาน (เช่น การกระจายข้อมูลสาธารณูปโภค อย่างระบบแจ้งเวลารถเมล์มาถึงป้ายรถเมล์ เป็นต้น ... )

ณ.จุดนี้ผมกำลังคิดว่าคุณตั้งแง่กับฝ่ายเอกชนอยู่นะครับ ?

คุณแค่ติดสินบนพนักงาน IT , รวบรวมสมัครพรรคพวกที่เก่งเรื่อง IT ส่งไปประจำตำแหน่งเหล่านั้น , คุณก็ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงอะไร คนปรกติไม่มีปัญญาเข้าไปตรวจสอบของพวกนี้อยู่แล้ว ต่อให้เปิดห้องอ้าซ่า พวกนี้ก็ดูอะไรไม่รู้เรื่องอยู่วันยังค่ำ

อันนี้เป็นปัญหาด้านการปั้นบุคลากร ซึ่งเรารู้กันดีอยู่แล้วว่า ด้วยระบบการศึกษาในปัจจุบันมันทำให้คนไม่มีความสามารถมากพอในการเรียนรู้ด้าน IT ซึ่งเป็นแค่เครื่องมือธรรมดาตัวนึง การศึกษาในอนาคตเราจะต้องลดปริมาณคนสายคอมพิวเตอร์ลง แต่กระจายความรู้ด้านนี้ไปยังสายความรู้อื่นให้มากขึ้น (สายคอมพิวเตอร์แท้ ๆ เหลือแค่ computer science, software engineering, computer engineering แล้วก็บรรดาสายเทคนิคแท้ ๆ อย่างเดียวก็พอ)

เราต้องดันความรู้ด้าน Computer Science ให้เข้าไปอยู่ในโรงเรียนตั้งแต่ระดับประถม คนที่เรียนจบมัธยมต้นมาควรจะเขียนโปรแกรมง่าย ๆ ได้ และมีความรู้ทั่วไปด้านไอทีระดับหนึ่ง

ส่วนคนเก่า ๆ ก็ควรกลับไปเรียนให้มีความรู้ทัดเทียมกับเด็ก ๆ ที่เพิ่งเรียนจบมาเหมือนกัน อันนี้อย่าอ้างว่าแก่แล้วเรียนไปก็ไม่รู้ การเรียนรู้เป็นหน้าที่ของคนทุกคนที่ต้องทำไปตลอดชีวิตครับ

ภาครัฐเองก็ต้องปรับเปลี่ยนวิธีการเรียนรู้ หลายปีที่ผ่านมา การเรียนในห้องเรียนในบ้านเราระดับหนึ่งมันก็ดูคล้าย ๆ การล้างสมองกลาย ๆ ซึ่งมันทำให้คนปฎิเสธการเรียนรู้ด้วยประสพการณ์และการค้นคว้าด้วยตัวเอง ซึ่งตรงนี่้เป็นจุดที่เราต้องเปลี่ยนให้ได้ครับ

การตัดสินว่าใครคอรัปชันหรือไม่ ต้องผ่านศาล
ศาล ไม่รู้เรื่องคอมพิวเตอร์ ต้องใช้พยานผู้เชี่ยวชาญ
หากพยานผู้เชียวชาญฝักใฝ่พรรคที่โฆษณาผ่านโซเชียลเนตเวิร์คเป็นประจำ และพรรคนั้นเป็นรัฐบาล
คุณคิดว่าพยานผู้เชี่ยวชาญ จะให้การไปในทางใด ?????

ผมว่า คุณพูดแบบนี้ถือว่าดูหมิ่นศาลอยู่นะครับ :) ศาลไม่รู้เรื่องคอมพิวเตอร์เลยเนี่ยนะ

เรื่องความเห็นของผู้เชี่ยวชาญ ศาลเองมีหน้าที่ให้น้ำหนักตามความน่าเชื่อถือในฐานะพยาน ถ้าเห็นว่ามีการโน้มน้าวไปในทางที่เอ้อแก่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง เดี๋ยวท่านก็พิจารณาไม่ให้น้ำหนักตามปากคำของผู้เชี่ยวชาญเองแหละครับ อีกอย่าง ไม่จำเป็นจะต้องมีผู้เชี่ยวชาญแค่ฝ่ายเดียว ว่ามั้ย?

ผมได้ยินว่ามีผู้พิพากษาบางท่านที่ศึกษางานด้านนี้อยู่เหมือนกันนะครับ

การเปิดเผยข้อมูลไม่ใช่ความสะดวกของใครคนใดคนหนึ่งครับมันคือข้อมูลที่คนเข้าถึงได้อย่างเสมอภาคเท่าเทียม แต่คุณจะนำไปใช้ทำอะไรเป็นสิทธิอันชอบธรรมของแต่ละบุคคล องค์กรโดยสิทธินั้นไม่ละเมิดผู้อื่นครับ คุณตรรกะผิดแล้วครับ แล้วไม่เปิดข้อมูลจะทำให้ประชาชนอยู่รอดอย่างไรช่วยอธิบายด้วยครับ

ติดสินบนพนักงานไอทีบ้าอะครับ คนตรวจสอบข้อมูลงบดุลหรือทำบัญชีเพื่อเปิดเผยข้อมูลไม่ใช่ไอทีนะครับ พนักงานบัญชีทั้งนั้น โง่ที่สุดในโลกแล้วครับถ้าคุณจะคอรัปชั่นด้วยการติดสินบนไอที คิดว่าเปลี่ยนข้อมูลบัญชีมันง่ายเหมือนจิ้มเครื่องคิดเลขเลยหรอครับ กี่กระทรวงที่ต้องทำ กี่เอกสารที่ต้องแก้ แล้วที่บอกว่ารับสมัครพรรคพวกอะไรของคุณอะต้องมีพาวเวอร์ระดับแต่งตั้งใครก็ได้ทำงาน

ใช่ครับศาลมีหน้าที่ตัดสินว่าใครผิด แต่ใครจะร้องให้ศาลตัดสินครับ ไม่ใช่พวกเราหรอกหรือ? หรือคุณจะหวังองค์อิสระที่แต่งตั้งโดยคนที่มีอำนาจบริหารในขณะนี้? ส่วนการใช้ผู้เชียวชาญถ้าศาลตั้งใจใจผู้ที่อยู่ข้างฝ่ายตรวจโดยไม่สนคำร้องของฝ่ายร้องเลย มันเป็นปัญหาที่กระบวนการยุติธรรมครับไม่ใช่ระบบไอทีหรือการเปิดข้อมูล เพราะต่อให้ไม่ใช่ผู้เชียวชาญศาลก็อาจตัดสินโดยไม่สนใจผู้ร้องอยู่แล้วยิ่งมีผู้เชียวชาญยิ่งดูง่าย

ปล.ตอนนี้ข้าราชการเยอะ ข้าราชการหลายแผนกที่ทำงานสบายเช้าชามเย็นชามกลับสี่โมงครึ่งเข้าทำงานเมื่อไหร่ก็ตามแต่ใจ ก็หางานให้เขาทำบ้างครับ เพื่อนผมหลายคนบ่นๆว่าง ก็เอางานให้มันทำเอาข้อมูลมาให้ผมหรือคุณอื่นช่วยสร้างประเทศบ้างก็ได้

ผมเห็นด้วยที่ว่าการเปิดเผยต้องมีชั้นความลับ ไม่ใช่จะเปิดเผยหมด ไม่ใช่ทุกคนจะเข้าถึงได้ทุกเรื่อง

ข้อมูลหนึ่งล้านชุดที่คุณบอกถ้ามันเรื่องเดิมๆซ้ำไปซ้ำมาถามว่าทำไมครับ มนุษย์พัฒนาเพราะนำข้อมูลมาแบ่งปัน เราเอาเวลาที่นั่งทำเองเอาข้อมูลมาต่อยอดมันถึงจะพัฒนาครับ คุณคิดว่าเราเอาข้อมูลจากรัฐไปทำอะไรครับ เพื่อสบายมันไม่ต้องขอไม่ต้องทำอะไรเลยครับ ข้อมูลจากรัฐเราทำมาเพิ่มมูลค่าของข้อมูลครับ เอาเวลาไปคิดสร้างใหม่ดีกว่าย้ำอยู่ที่เดิมไหม เอาไปพลังไปใช้อย่างไร้ประโยชน์ทำให้คนตกต่ำมากกว่า

ผมไม่ได้ว่าการครอบครองดีหรือไม่ดี แต่พูดถึงการเผยการถือครองที่ดินว่าไม่เป็นประโยชน์อะไรเลยแถมยังเป็นการละเมิดสิทธิ์ประชาชนด้วย