ส่วนตัวผมยังไม่เห็นว่า Uber สร้างความเสียหาย/ไม่สบายใจให้ใคร(ไม่นับกลุ่ม taxi)
แต่กับ AirBNB ผมว่ามันไม่ค่อยยุติธรรมสำหรับผู้ที่อยู่อาศัยร่วมคอนโดเดียวกัน ที่จะมีบุคคลหมุนเวียนเปลี่ยนหน้ามาอาศัยห้องข้างๆ รวมถึงการใช้ส่วนกลางร่วมกัน

ส่วนตัวผมเห็นว่าการปล่อยอิสระเกินไปแบบที่ Uber ทำอยู่ก็ไม่ดีครับ ไม่มี 3rd party คอยตรวจสอบถ่วงดุล แต่ก็ไม่เห็ด้วยที่จะปิดแบบสู้ตาย เพราะถึงอย่างไรก็จะเหมือนไฮดรา ตาย 1 งอก 2 ไปเรื่อยๆ อยู่ดี

ผมเสนอว่าให้อนุญาตให้มีการบริการลักษณะดังกล่าว แต่มีการควบคุมบ้าง เช่นให้มีการสอบรับใบอนุญาตเป็นอีกแบบที่อนุญาตให้ใช้ทรัพย์สินส่วนตัวให้บริการ แต่มีป้ายแจ้งว่าให้บริการฯ แล้วบังคับให้มีประกันคุ้มครองฯ และการตรวจสอบโดย 3rd party ก็น่าจะเพียงพอ คือกรณีรถก็ไม่จำเป็นต้องเต็มยศแบบ All Thai Taxi ก็ได้ แต่เอามาปรับใช้ก็ดีครับ

ส่วนกรณีที่กฎหมายยังเป็นแบบนี้อยู่ ผมแนะนำให้มีการประณีประนอม โดยเฉพาะกรณี Uber ถ้าจะจับจะลงโทษก็ควรให้เสมอกัน ไม่ใช่ออกหน้าเข้าข้างแบบที่เป็นอยู่

พบกันคนละครึ่งทางมั้ย Uber ต้องให้คนขับไปทำประวัติกับกรมขนส่งด้วย ส่วนกรมขนส่ง ก็ต้องให้ Uber Grab เก็บค่าโดยสารในราคาที่ไม่จำเป็นต้องตามเรทแท็กซี่ก็ได้ แค่นั้นล่ะ

เหมือนผมเอาของเก่ามาพิมพ์เลยครับ แต่ขอพิมพ์แบบเดิมละกัน

รัฐควรจะแก้ไขข้อจำกัด ข้อกำหนด ข้อบังคับ ระเบียบ โดย "คง" เจตนารมภ์ของกฎหมายเอาไว้ เช่น สวัสดิการของผู้ใช้บริการ ความคุ้มครองทางกฎหมาย การบังคับค่าชดใช้ ค่าสินไหม ฯลฯ และไปผ่อนปรมตรงข้อจำกัดต่างๆ

โดยอาจให้กฎหมายไปบังคับให้เจ้าของแพลทฟอร์มต้องมีส่วนรับผิดชอบ และต้องตรวจสอบได้

ถ้าอยากให้ง่ายกว่านี้ รัฐก็ต้องไปจัดการไอ้พวกที่ถูกกฎหมายอยู่แล้วให้เป็นไปตามมาตรฐานให้ได้ ทั้งในเรื่องการบริการ และการบังคับใช้กฎหมายอย่างทั่วถึง อย่าว่าแต่ผู้ใช้บริการเลยครับ อย่างแท็กซี่เองก็ลำบาก แถวๆ แบริ่งตำรวจไม่ให้แท็กซี่จอดรับผู้โดยสารตามป้ายรถเมล์นะ จอดปุ๊บมีจับ

แต่รถสองแถว รถเมล์ รถร่วม ... จอดกลางถนนเลนส์ 2 เลนส์ 3 ตำรวจยืนดูเฉยครับ

เริ่มจากทัศนะคติ ไม่ใช่แค่ผู้นำ แต่เป็นทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง จะเป็น 0.4 หรือ 4.0 เลือกกันได้
https://www.blognone.com/node/90729
แต่ถ้าจะเลือก 4.4 เพราะเสพติดความสบาย ก็เชิญตามสบาย

ผมคิดว่าปล่อยอิสระมากที่สุดเท่าที่ทำได้ดีกว่า โดยเฉพาะเรื่องการขนส่ง
เพราะปัญหาจราจรกรุงเทพตอนนี้มันไม่น่าจะรอได้แล้ว จังหวะนี้ใครทำอะไรเรื่องการขนส่งได้อยากให้ทำเลย
เราเสียหายมากเกินไปแล้ว

กฎเรื่องประกันอุบัติเหตุผู้โดยสารผมว่าไม่ต้องบังคับ ปล่อยให้ตลาดแข่งกันเองดีกว่า
ผู้โดยสารเลือกได้ว่าจะเอาหรือไม่เอา เอาจริงๆ การทำประกันอาจประหยัดต้นทุนในระยะยาวก็เป็นได้ เพราะลดปัญหาการฟ้องร้อง เสียเวลาทำกิน และคำนวณต้นทุนได้แม่นยำกว่า

โดยรวมอยากให้ลดกฎข้อบังคับให้ได้มากที่สุด อะไรไม่จำเป็นหรือมีต้นทุนสูงก็ตัดออกให้หมด
ยิ่งรัฐมีข้อห้ามมาก ยิ่งเป็นประโยชน์กับคนมีอำนาจหรือมาเฟียมาก เพราะคนมีอำนาจเท่านั้นที่แหกกฎได้โดยมีต้นทุนน้อยกว่า ยังมีใครคาดหวังการบังคับใช้กฎหมายกับผู้มีอำนาจบ้าง :)
พอข้อห้ามน้อยทุกคนก็จะเป็นผู้มีอำนาจหรือมาเฟียได้อย่างเท่าเทียมกัน แบบนี้ยังจะดูดีกว่านะ

ผม มีรถยนต์ขนส่งสินค้า
รถยนต์ผม จดทะเบียน ในนามนิติบุคคล
้่ต้องขึ้นทะเบียนเป็นผู้ประกอบการขนส่ง
เสียภาษีรายปี แพงกว่า บุคคลธรรมดา1เท่าตัว
สำนักงานบัญชี ของสำเนาสมุดประจำรถทุกคัน
สรรพากร ขอดูด้วย
พนักงานขับรถของผม เป็นประเภท ขับรถบรรทุก ไม่ใช่ ส่วนบุคคล
รถต้องติดGPS ส่งข้อมูลให้ ขนส่งด้วย
อนาคต คนขับต้องเสียบใบขับขี่ ให้ถูกประเภทรถ ด้วย

กฎระเบียบมี เยอะอยู่ ผมปฏิบัติตาม ให้ครบถ้วน

แล้ว บริษัท/คนขับ/รถ uber grabcar พิเศษกว่า ผมตรงไหน จึงจะได้สิทธิพิเศษ
คิดอยากทำอะไรก็ได้ ไม่ต้องสนใจระเบียบที่คนเขายอมรับปฎิบัติกันอยู่ทั่วไป

ที่ผมกังวลคือสุดท้ายแล้วปัญหาเหล่านี้มันจะหมดไปได้ก็ต้องอาศัยการทำงานที่เข้มแข็งของภาครัฐ ซึ่งนี่คือปัญหาที่เราแก้ไม่ได้

ยกตัวอย่างเช่น Uber ในไทยมีข้อดีกว่าแท็กซี่ปกติคือเรียกบริการได้สะดวก ไม่ต้องกังวลปัญหาเรื่องโบกแล้วไม่ไป รวมไปถึงค่าโดยสารที่จ่ายได้หลายทาง ไม่ต้องไปทะเลาะหรือเถียงกับแท็กซี่เรื่องทอนไม่ทอน แม้กระทั่งเรื่องความปลอดภัย ก็ดูเหมือนคนจะไว้ใจ Uber มากกว่า เพราะมีระบบกลางคอยช่วยดูแล

ความนิยมมันเกิดขึ้นก็เพราะรถแท็กซี่สาธารณะบ้านเรานั้นให้บริการแบบไร้มาตรฐาน ต่ำกว่าที่กฏหมายกำหนดไว้ นั่นหมายความว่าหน่วยงานที่รับผิดชอบในการกำกับดูแลทำงานล้มเหลว ไม่ว่าจะเป็น

• ความปลอดภัย ที่ไม่รู้ว่าคนที่มาขับอยู่นั้น มีประวัติอาชญากรมั้ย (ซึ่งส่วนนึงเป็นคนกลุ่มนี้)
• การปฏิเสธผู้โดยสาร การเลือกรับผู้โดยสาร
• การโกงมิเตอร์ รวมไปถึงการเก็บค่าโดยสารเกินราคาโดยอ้างว่าไม่มีทอน
• ขับรถอันตราย ไม่เคารพกฏจราจร
• ความสะอาดของรถและอื่นๆอีกหลายข้อ

เรียกได้ว่าข้อเสียของแท็กซี่ปัจุบันนี้มีเยอะมาก ถึงแม้มีช่องทางให้ร้องเรียนปัญหาแต่การแก้ปัญหาจากภาครัฐก็ยังไม่ปรากฏเป็นรูปธรรม ทำให้คนไม่อยากไปคาดหวังจากตรงนี้ (ส่วนตัวก็เคยร้องเรียน)

โอเคว่าแท็กซี่ที่ดีๆก็มีเยอะ แต่ส่วนที่ไม่ดีก็มีจำนวนไม่น้อย เลยเป็นสาเหตุที่ทำให้ผู้โดยสารหันไปเลือกบริการใหม่ๆที่ตอบโจทย์และให้บริการดีกว่าเช่น Uber ถ้าเราแก้ไขปัญหาข้างบนได้ การที่ Uber จะเข้ามาตีตลาดเพียงเพราะว่าเรียกรถด้วย App ได้นั้นถือว่าไม่ง่ายเลย ผมว่าปัญหาเรื่องความสะดวกนั้นอยู่ในลำดับท้ายๆที่คนไม่อยากใช้บริการแทกซี่สาธารณะทั่วไปนะ

การออกใบอนุญาติให้ผู้ประกอบการรถสาธารณะต้องเข้มงวดและจริงจัง รวมไปถึงการให้ใบอนุญาติคนขับ ไหนจะต่อไปถึงการควบคุมและรับการจัดการปัญหาเมื่อมีการรายงานและร้องเรียน ซึ่งการที่จะขจัดปัญหาต่างๆเหล่านี้ได้ ต้องอาศัยการทำงานของหน่วยงานภาครัฐที่เกี่ยวข้องอย่างจริงจัง สุดท้ายแล้วมันก็มาจบที่นี่ทุกครั้ง

วกกลับมาที่คำถาม ส่วนตัวอยากให้มีบริการ Uber หรือ Grab ในบ้านเรา ไม่กล้าคาดหวังให้บริการเหล่านี้มาเป็นแรงกดดันให้ผู้ประกอบการในบ้านเราลุกขึ้นสู้(ซึ่งจริงๆมันควรจะเป็นอย่างนั้น) แค่ให้มีทางเลือกที่(น่าจะ)ดีกว่าก็พอ แต่ก็ต้องมีการปรับเปลี่ยนระเบียบ ข้อบังคับในหลายๆข้อเช่นการเก็บประวัติคนขับ ใบขับขี่สาธารณะ สภาพรถ โดยเฉพาะเรื่องการจ่ายภาษี ที่ทุกวันนี้ บริการเหล่านี้ดูเหมือนจะอยู่นอกระบบภาษีอยู่(มั้ยนะ)

ส่วน AirBNB นี่ผมว่ามันมีรายละเอียดและผลกระทบที่มากกว่าค่อนข้างเยอะ เพราะมันคือที่อยู่อาศัย ยังไม่ขอแสดงความคิดเห็นดีกว่า

ทำแบบสิงคโปร์ครับ

ผมคิดว่าเราต้องคำนึงถึงบริบทของประเทศก่อน ไม่ใช่เห็นประเทศอื่นทำ แล้วไปขี้ตามช้าง มันไม่มีวันเกิดผลดี
@@@@@ สิงคโปร์ @@@@@
A ) สิงคโปร์รถยนต์ราคาสูงกว่าไทยมากๆ คนจะซื้อรถก็ต้องมีที่จอดรถ (ทั่้งที่บ้านที่ดินราคาแพงระดับเศรษฐีเท่านั้น)
กว่าจะซื้อรถได้สักคันเงื่อนไขมากมาย มีแต่คนรวยเท่านั้นที่จะมีรถได้ คนเดินดินก็มุดเข้าออกรถไฟฟ้าแบบตัวตุ่นไป

B ) บริบทของสิงคโปร์คือรถยนต์บนท้องถนนเบาบาง

C ) กฎจราจรเข้มงวด เป็นประเทศที่รถ "หยุด" ให้ข้าม
ผมเคยแต่งตัวใส่ยีนดูเป็น backpacker ยาจก ไปข้ามถนนที่นั้น
S class ผ่านมา ผมเลยรอให้รถมันเล่นผ่านไป คนขับก็ดันตั้งใจหยุดรถรอให้ผมข้าม เลยกลายเป็นมึนทั้งคู่

@@@@@ มาดูไทยบ้าง @@@@@

A) ไทยมีนโยบายเสรีรถยนต์ "ไม่ติดป้ายทะเบียน" ก็วิ่งเกลื่อนจังหวัด "อายุเท่าใด" ก็ขับเกลื่อนจังหวัด
ซ้ำยังมีโรงงานผลิตรถยนต์จำนวนมากในประเทศ
B) และเพิ่งดำเนินนโยบาย "รถคันแรก"
ซึ่งมีผลให้สภาพท้องถนนตามต่างจังหวัด กลายสภาพเป็นเหมือนปริมณทล คือ รถติด
ส่วน กทม จากเคยรถติดมาก กลายเป็นรถติดหอยทาก เดินเอายังเร็วกว่า
C) คนซื้อรถไม่มีที่จอดรถ ก็ไปจอดข้างถนน ตามฟุตบาท ผลคือถนน 4 เลน เหลือแค่ 2 เลน
D) ตามต่างจังหวัด อาการหนักกว่านั้น เพราะจะมีร้านแผงลอยยื่นกางแผนกลางถนน ทำให้ 4 เลนเหลือ 1 เลน

สรุป :
ปัญหาการคมนาคมของประเทศไทย ในยุค 4.0
ทางออก คือการพัฒนา "ระบบขนส่งสาธารณะ" เพื่อลดจำนวน "รถส่วนบุคคล"

ไม่ใช่การอ้าง "economic sharing" (ซึ่งไม่ได้ทำให้รถยนต์น้อยลง)
แถมกลับจะทำให้รถรับจ้างนอกกฎหมาย วิ่งเพิ่มบนท้องถนน ท่วมซ้ำ เข้าไปอีก

เรื่องคมนาคม : รัฐต้องจัดการเอาอย่างญี่ปุ่น เด็กประถม "เดิน" เป็นกิโลไปโรงเรียนด้วยตัวเอง
ในขณะที่ไทย "นักศึกษามหาลัย" ขอพ่อแม่ขับ vios ไปถึงมหาลัยก็ไปแย่งที่จอดกับครู

1. รถสาธารณะควรลงทุนเป็น electic microbus มีการติดตั้ง GPS / รายงานความเร็วรถตลอดเวลา
   ประเทศไทยควรริเรื่มรถสาธารณะเป็น "รถไฟฟ้าขนาดย่อม"

2. คนขับรถเป็น "มืออาชีพ" และเป็น "พนักงานบริการ" ของจริง ไม่ใช่เอาคนขับรถบรรทุกหีบอ้อยมาขับ

3. รถควรมีหลายแบบ ทั้งแบบรถ Business (สำหรับคนทำงานประจำ) ทั้งแบบ open (สำหรับคนทั่วไป) ทั้งแบบ for woman only

4. ทางเท้าต้องมีการเวนคืนให้สะดวกต่อการเดินด้วยเท้า

5. ปัจจุบันคนไม่เดินทางเท้าเพราะเหตุผลด้านความปลอดภัยด้วย เพราะรัฐปล่อยให้มีคนจรจัดเต็มถนน ไม่มีหน่วยงานคอยจัดระเบียบ

6. ผังเมือง ปริมาณประชากรต่อพื้นที่ ควรควบคุมให้ดี เขตธุรกิจก็ธุรกิจ เขตการศึกษาก็การศึกษา ไม่ใช่เสรีมั่วไปหมด จุฬาสมัยก่อนโคตรสงบเงียบ ดูตอนนี้มีแต่คนอัดเต็มรถไฟฟ้ายังกับญี่ปุ่น . มาแตร์เดินข้ามสะพานลอยไปหน่อย ก็เจอคุณโสนั่งเรียกแขกเต็มไปหมด (ย่านนานา) ถามว่าใครมันจะอยาก "เดินบนถนน" ?? เพราะเล่นไม่จัดระบบอะไรเลย

7. ประเทศไทยพัฒนาแบบระบบเห็บ สมมุติมีถนน 1 เส้นตัดผ่านที่รกร้างเพื่อแก้ปัญหาจราจร
   ไม่นานถนนเส้นนั้นจะกลายเป็นทั้งแผงลอย ร้านอาหาร สถานบันเทิง มั่วไปหมด มาเกาะกินราวกับเห็บเหา
   และกลายเป็นถนนที่ควรจะแก้ปัญหาจราจร ถูกถมด้วย "ความแออัดของประชากร" ใหม่แทน ทำให้ + - = 0

8. ปัญหาทั้งหมดไม่มีวันแก้ได้ เพราะขนาดทางเท้าสาธารณะ ยังมีการละเมิดขายของเต็มไปหมด เรื่องเวนคืนที่เพื่อขยายถนน / ยุบตึกเพื่อจัดระเบียบผังเมืองตามเขต รับประกันว่าไม่มีวันเกิดขึ้น. ผลของการพัฒนาแบบเสรีนิยม

สรุป 2.0

ก ) ต้องจับรถที่ทำผิดกฎหมายให้หมด
และร่างกฎหมายเพิ่มโทษปรับเปลี่ยนเป็น "ยึดรถ" เพื่อลดจำนวนรถบนท้องถนนลง
(รวมถึงรถทุกประเภทที่ผิดกฎหมาย ไม่ว่าจะมอเตอร์ไซค์ อื่นๆ)

ข ) ไม่ควรมีกฎหมายสนับสนุนบริการประเภทนี้ เนื่องจากบริบทของประเทศไม่ได้เอื้ออำนวยให้เกิดความปลอดภัย
ขอให้จินตนาการง่ายๆ ปัจจุบันคนลอบเข้าเมืองอาศัยในประเทศไทยมีเป็นหลักล้านคน
ใครเคยไปฟอร์จูนก็คงเคยเห็นคนขายแผ่นพูดต่างด้าว
(ทั้งที่ตามกฎหมาย ห้ามบุคคลต่างชาติขายของ หรือเป็นเจ้าของกิจการ)
และคนกลุ่มนี้หากมาขับ uber จะเกิดอะไรขึ้น ?? ในระบบที่ไม่มีการควบคุมคัดกรอง

ค ) ประเทศอื่นๆที่มี uber ขับเป็นประเทศที่พัฒนาทางด้านขนส่งสาธารณะจนถึงจุดอิ่มตัวแล้ว
และมีการพัฒนาความปลอดภัยในชีวิตทรัพย์สินของประชาชนสมบูรณ์แล้ว
ซึ่งไม่ใช่บริบทของประเทศกำลังพัฒนาแบบประเทศไทย

ง ) การมี uber หรือไม่มี uber ไม่ได้เป็นเครื่องวัดความเจริญของประเทศชาติ
ตรงนี้ในยุคที่คนให้ความสำคัญแต่เพียงภาพลักษณ์ เปลือกนอก บริโภคนิยม ก็จะมองเห็นผิดเป็นถูก

จ ) ประเทศไทยควรมองข้ามระบบ economic sharing แล้วไปทำระบบ public transport ที่สมบูรณ์แบบจะคุ้มค่าในระยะยาวที่สุด
ข้ามไปทำ "รถสาธารณะไฟฟ้า" ซึ่งปล่อยมลพิษน้อย ข้ามไปทำ "ทางเท้าที่คนเดินได้" และ "ออกกฎหมายอายุรถ"

มีหลายมิติที่ต้องคิดมาก
หลักๆ ก็ 2 มิติ

1. แนวคิดการเป็นรถโดยสารสาธารณะ รถส่วนตัวต่างกันเยอะ
   Taxi มีระบบระบุตัวตนเจ้าของ/คนขับชัดกว่า รถส่วนตัว
   Taxi มีระบบจัดเก็บภาษีชัดเจนกว่า รถส่วนตัว
   Taxi อาจจะมี privacy น้อยกว่า รถส่วนตัว
   (ด้านมืด คือ เรียก Uber แล้วขนยา
   โอกาสโดนตรวจจะน้อยกว่า taxi ธรรมดา
   บางที Uber อาจต้องทาสีรถตัวเองเป็น เขียวเหลือง
   แปะสติกเกอร์ Uber แทนป้าย taxi เพื่อระบุว่าไม่ใช่รถส่วนตัว)

จะเห็นว่า Taxi แบบเดิมมีข้อจำกัด/ค่าใช้จ่าย เยอะกว่ามาก

แล้วแนวคิด share economy เหมือนจะทำให้เส้นขอบที่กั้น "เบลอ" ไป
คือ ถ้าไม่มีการจัดการ จะกลายเป็นรถสาธารณะที่มีสิทธิเหมือนรถส่วนตัว
Taxi แบบเดิมเสียเปรียบ

บางทีจุดร่วม ของทั้ง 2 ให้อยู่ร่วมกันได้ อาจจะเป็น
-ระบบเขียว-เหลือง แบบเดิมแต่เปิดรับลูกค้าผ่าน Uber
อันนี้หลายคันก็ทำอยู่

-ระบบอู่แบบ Uber 100%
ไม่ต้องเป็นอู่ขาใหญ่ระดับมีรถปล่อยเช่า
มีแค่ Office ที่มีตัวมีตน มีหลักทรัพย์ค้ำประกัน ป้องกันปิด Office หนี .. พอ
แล้วให้คนขับ Uber ไปสังกัดอู่เหล่านี้
เพื่อจะกระจายงานรัฐด้านการระบุตัวตน/ภาษี ไป

2. มองเศรษฐศาสตร์เรื่องเงินไหลออก
   การเปิดเสรี กลายเป็นว่า
   คนขับก็คนไทย คนใช้บริการก็คนไทย
   แต่กำไรส่วนนึงไปอยู่กับ Uber
   เท่ากับเงินจะไหลออกไปเรื่อยๆ

จีนแคร์เรื่องนี้มาก จีนมีนโยบาย "จีนทำ จีนใช้ จีนเจริญ"
จึงเห็นว่าต่างชาติไม่ได้แ-ก ... เข้าจีนไปดับทุกราย
โดยเลียนแบบ + กีดกัน เช่น
renren แทน FB, youku แทน youtube, QQ แทน MSN ฯลฯ
Uber ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกจะโดน KuaiDi ทุบดับอนาถ

เชื่อว่า Uber สิงค์โปร์
มีการจัดการเงินไหลออก เช่น ถือหุ้นใหญ่ มีเซิฟเวอร์ / มีทีมงานอยู่ตรงนั้น
ดังนั้น Uber ขยายตัว สิงค์โปร์เองก็ได้ประโยชน์
แต่บ้านเรามันไม่ใช่
Uber ขยายตัว = เงินออกนอกเพิ่มขึ้น

มันมีเส้นคั่นบางๆ ระหว่าง Sharing Economy กับ Business
คือถ้า Share ให้คนเดิม ๆ เป็นครั้งคราวก็ยังพอว่า (รวมถึงรับเงินตามน้ำใจคนนั่ง) แต่ถ้าทำจนเป็นล่ำเป็นสัน สร้างเป็น Platform แสวงหากำไร กำหนด rate ว่าต้องจ่ายเท่านั้นเท่านี้ มันก็ควรจัดอยู่ใน Business แล้ว พอเป็นแบบนั้นมันก็ต้องจดทะเบียนให้ถูกต้อง

ส่วนคุณภาพ Taxi ไทยมันคนละเรื่อง ถึงห่วยก็จริง แต่ไม่ได้ทำให้ Uber ถูกกฏหมาย ควรไปกวดขัน Taxi ให้เข้มข้นขึ้นด้วย ถ้าแก้ไม่ได้คนก็แห่จะเอา Uber เป็นธรรมดา

เชื่อว่า gig economy ควรสนับสนุนและควบคุมแต่เนิ่น ๆ ครับ มันเป็นการลดการเสียโอกาส ลดการสิ้นเปลืองทรัพยากร(เราผลิตรถยนต์มาเพื่อจอดไว้เฉย ๆ standby 90% แล้วเราก็รู้สึกโอเค ปกติ จริง ๆ มันเสียโอกาสไหม) ภาครัฐต้องหาทางอยู่ร่วมกับสิ่งนี้ ยอมรับการมีอยู่จริงด้วยการออกกฎระเบียบตามจำเป็น ดีกว่าจะไล่บี้ให้เขาหยุด ๆ ไป - ซึ่งไม่หยุดหรอก เขาหายลงไปใต้ดินง่ายกว่าหวยอีก คนรอบริโภคก็มากมาย

ส่วนการที่คนพึงใจของเถื่อนมากกว่าของในระบบ ระบบต้องพิจารณาแล้วสิครับว่าเกิดอะไรขึ้น ถ้าเขาอยู่นอกระบบแล้วนำเสนอบริการได้ดึงดูดกว่า ระบบมันก็ไม่ได้ช่วยคุณแล้ว ผิดจากเจตจำนงเดิมแล้วไหม ตั้งมาเพื่อสร้างมาตรฐานให้คนอยากใช้งานใช่ไหม(เหมือนที่บังคับให้แท็กซี่ติดมิเตอร์ทุกคัน ทุกคนพอใจ เลิกใช้แท็กซี่ไม่มิเตอร์ไปเอง) เชื่อว่าระบบมีศักยภาพจะทำให้แท็กซี่ดีกว่า Uber ในทุกมิติครับ ส่วนตัวผมมองว่า Uber ควรเป็นแค่บริการทางเลือก มันโตมาได้ขนาดนี้เพราะแท็กซี่ห่วยเองแท้ ๆ

เป็น Node ที่สนุกมากครับ ยังไม่ขอออกความเห็นละกัน ผมว่าความเห็นน่าสนใจด้านบนก็ครอบคลุมความคิดผมหมดละ ตอนนี้รออ่านเหตุผลต่าง ๆ เพื่อปรับความคิดตัวเองอยู่

ผมเชื่อในประสิทธิภาพจากการแข่งขันอย่างมีเสรีภาพครับ
เชื่อในทฤษฏีการคัดสรรโดยธรรมชาติ ผู้ที่พัฒนาช้ากว่าย่อมหมดไป
ดังนั้นเปิดเสรีเถอะครับ

ไม่ว่ากฏเกณฑ์ หรือมาตรการใดอันยุ่งยาก เยอะแยะ และมีราคาแพง
เมื่อเทียบกับคุณภาพนั้นรังแต่สร้างความถดถ้อยให้แก่ระบบ
เพราะราคา และความเยอะ ไม่ได้แสดงออกถึงคุณภาพและสิทธิภาพนะครับ

บิล เกตส์ เคยกล่าวไว้ว่า การใช้เทคโนโลยีบนระบบห่วยๆ
ก็เป็นแค่การทำให้ระบบห่วยๆทำงานห่วยๆได้มากขึ้นเท่านั้นเอง

ผมไม่ได้เห็นด้วยกับการละเมิดกฏแบบที่ uber ทำอยู่ แต่มีข้อสังเกตว่า ทำไมคนจำนวนมากถึงเลือกใช้ uber ทั้งๆ ที่ราคาก็แพงกว่าทั่วไปมาก บางครั้งอาจมากกว่า 2 เท่าของราคา taxi ปกติ พวก taxi ทั้งหลาย หันมาดูตัวเองบ้างก็ดีนะ รวมทั้งไอ้ taxi ที่ไปวิ่ง grab ด้วย แต่อย่างว่า taxi ดี 90 คัน ก็มีไอ้ที่ไม่ดีอีก 10 คันที่สร้างเรื่องราวให้เสียหายขายหน้ากันไปหมด บางเรื่องสนั่นวงการแบบที่ว่า ใครรู้เรื่องก็อับอาย หันมาจัดการกับไอ้พวกนี้ให้หนัก ผมว่า uber ไม่น่าจะได้เกิด

ผมสนับสนุนเต็มที่ครับ อยากให้รัฐเอาคนมานั่งเขียนกกฏหมายมารองรับเลย
ชอบตรงที่จะได้ใช้ทรัพยากรที่มีอยู่อย่างเต็มที่ครับ และเกิดการแข่งขัน
อยากให้ในอนาคตเหลือแต่ sharing ครับ
แทกซี่กหายไปจากถนนได้เลยยิ่งดี ถ้าปรับตัวไม่ได้ หรือให้เหลือเฉพาะจุดก็พอ
อนาคตแนวคิดของรถไร้คนขับ share ของ elon musk ก็ตามมาอีกครับ เริ่มตอนนี้เลยดีกว่า
อันนี้ยังพูดถึงแค่เรื่อง share นะครับ ยังไม่รวม ฟีเจอรของระบบที จะออกมาแข่งขันกันในอนาคตอีก เช่น ระบบ review ผู่โดยสาร-คนขับ ระบบทางเดียวกันไปด้วยกัน เพื่อลดค่าโดยสาร

ส่วน airbnb เขียนกกฎหมายมาเลยครับ บังคับว่าต้องประกาศเรืองนี้ตั้งแต่เริ่มโครงการ ร่างในสัญญา ห้ามเปลี่ยนแปลงจนหมเอายุโครงการ ผู้ซื้อจะได้ตัดสินใจครับ
เผลอๆมีการเปิดตลาดไหม่คอนโดสำหรับ sharing ลูกบ้านคนไหนยอมรับได้ ก็ได้ราคาคอนโดในตลาดนี้ไป (ยอมเสียความเป็นส่วนตัวแลกกับราคาที่ถูกกว่าแบบ ไม่ sharing)

คอนโดไหนไม่แชรก็ราคาสูงลิ่วไปแต่แลกกับการตัดช่องการลงทุนแบบ share. แลกความ private

อนาคตถ้า airbnb บูม แข่งกันสนุกแน่ตครับ โรงแรมขนาดเล็กด้วย