สมควรเอาลง FailBlog กับ Drama นะเนี่ย
อุบาทสิ้นดีประเทศไทย ลูกน้องนั่งเก้าอี้สวยเท่าหัวหน้าก็เกิดจิตริษยากันได้
ประชาชนสับสนเป็นเหตุผลที่ฟังไม่ขึ้นว่ะครับ ทางแก้มีเยอะแยะ

มีการบอกอีกว่า เรื่องปวดหลังก็ขอให้รักษาสุขภาพของตนเอง ฟังแล้วของขึ้น
/me (ขออนุญาต)เอาคุณโอโล่ไปกินเหอะครับ t(- -*

ก็เพราะคิดแบบนี้ไงครับ ถึงยังต้องเป็น "น.ส." ต่อไป อิอิ

ต้องให้คุณหมอออกใบรับรองแพทย์มาว่า ต้องรักษาโดยการใช้เก้าอี้ตัวนี้~~~

ตราบใดที่ยังแบ่งนายแบ่งไพร่กันอยู่แบบนี้ บอกตามตรงเจริญยากครับประเทศไทย

แต่ปกติหัวหน้าเค้าใช้โต๊ะที่ดูดีหน่อยไม่ใช่เหรอ(พวกโต๊ะไม้ใหญ่ๆ) เพิ่งรู้ว่าดูที่เก้าอี้กันด้วย

ยัยสรรพากรอำเภอเนี่ย ไม่เข้าใจความทุกข์ของคนอื่น ถ้าอาการปวดหลังมันหายกันง่ายๆ มันจะมีเก้าอี้รักษาอาการปวดหลังตัวละเป็นหมื่นมาหลอกขายเหรอครับ

ปล. หากผมเป็นคุณรัศมี ผมจะทำสติ๊กเกอร์มาแปะ "ไม่ใช่สรรพากรอำเภอค่ะ"

ไปค้นกูเกิลเลยได้ลิงค์นี้มาครับ
http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1267023241&grpid=00&catid=

นึกว่าเอาเก้าอี้ Herman Miller มานั่งแล้วเจ้านายหมั่นไส้ซะอีก... ขำขำนะครับ

แต่ก็น่าเห็นใจคุณรัศมีนะ เรื่องเล็กน้อยเท่านั้นเอง แต่เหตุผลที่คุณศิริลักษณ์อ้างในข้อแรกฟังไม่ค่อยสมเหตุผลเลย บ่งถึงชนชั้น ในองค์กร

แต่อย่างว่าน้า เรื่องทัศนคติ นี่สำคัญจริงๆกับการเป็นเจ้าคนนายคนนะ

ที่ office ผมมี

• คอมใหม่กว่า
• โต๊ะใหญ่กว่า
• จอคอมก็ใหญ่กว่า
• งานบนโต๊ะก็เยอะกว่า

ไม่เห็นเจ้านายมาบ่นอะไรเลย มีแต่ถามว่า โต๊ะใหญ่พอไหม มากกว่า 555

ใจดำ แล้วยังมีความคิดคับแคบอีก เจ้านายแบบนี้พบได้ทั่วไปในสังคมไทย โดยเฉพาะสายข้าราชการ

ลองคิดอีกทางกันดูมั่งไหมครับ

สมมุติว่า ที่บ้านคุณจ้างคนใช้มาทำงาน และคนใช้คนนั้นบอกว่า ผิวหนังเกิดอาการแพ้ง่าย ต้องใส่เสื้อที่ทำจากผ้าฝ้าย เลยใส่สูทมาทำงานที่บ้านคุณ

ใครไปใครมา ผ่านมาเห็น ก็เกิดความสับสนว่าใครเป็นเจ้าของบ้านกันแน่ ระหว่างคุณที่ใส่เสื้อผ้าธรรมดาๆ กับคนใช้ ที่ขอใส่สูทมาทำงาน

ความคิดผม เขาก็เขียนไว้อยู่ชัดเจนแล้วเหมือนกัน ว่าทำไมถึงต้องขอห้าม แต่คิดตามแล้ว มันก็มีเหตุผลของเขาเหมือนกันนะ

จะไปบอกว่าใจแคบ, ขี้อิจฉาอะไร ก็เกินไปนิดนา ผมว่าลองตำแหน่งหน้าที่สูงกว่า ความรับผิดชอบสูงกว่า เงินเดือนก็ย่อมมากกว่า แค่เก้าอี้ ทำไมเขาจะหาซื้อไอ่ที่ดีกว่าคนๆ นั้นมาใช้ไม่ได้หนอ

มองกว้างๆ กันนิดนึงนะ

เพิ่มนิด
ไอ้เรื่องพรรค์นี้ ทำใจเป็นกลางไว้ครับ ผ่านมาเยอะ เจอมาเยอะแล้ว กับปัญหาบุคคลากรในที่ทำงาน
ลูกจ้าง เอะอะอะไร ก็ไปโวยวายๆ ซุบซิบนินทา เป็นเรื่องใหญ่เรื่องโต แล้วองค์กรๆ นึง ยิ่งใหญ่มาก คนก็ยิ่งเยอะมาก จะให้คนมีตำแหน่ง (ทั้งราชการและเอกชน) ไปตามง้อตามแก้ตัว มันเป็นไปไม่ได้หรอกครับ ยิ่งถ้าคนเขาเป็นผู้ใหญ่มากๆ เขายิ่งถือว่า ไม่ยุ่งกับเรื่องเด็กๆ เลยยิ่งโดน

มันเหมือนกับเช่นว่า มีเด็กนั่งร้องไห้อยู่ใกล้ๆ ชายหน้าโหดคนหนึ่ง ใครผ่านมา ก็คิดว่าชายหน้าโหดนั่นรังแกเด็กแน่ๆ ที่จริง เด็กออาจจะหกล้มเองก็ได้ ใครจะรู้

หรือยิ่งกว่านั้น ถ้าเป็นกรณีอยากใส่ร้ายขึ้นมา ก็แค่เอาเรื่องไปโวยวายกับคนอื่น ว่าที่ออฟฟิศฉันใจร้ายเหลือเกิน ทำงานมา 10 กว่าปี เงินเดือนไม่เคยขึ้นให้ บลา บลา ใครได้ฟัง ก็ย่อมด่าออฟฟิศนั้น ใจร้าย ใจดำ ใจแคบ ไม่ขึ้นเงินเดือนให้ลูกร้อง ให้พนักงาน
แต่ไอ่คนที่ด่า คงไม่มีวันได้รู้ ว่าจริงๆ ไอ่คนๆ ที่โวยวายนั้น 10 กว่าปีมานี่ ไม่เคยมีผลงาน เข้าสายตลอด ไม่โดนไล่ออกนับว่าเป็นบุญแล้ว

เจอมาเยอะครับ ปัญหาบุคลลากรในองค์กรเนี่ย พวกบ่อนทำลายก็มาก พวกเอาเท้าราน้ำก็เยอะ

นิสัยคนไทย เชื่อคนง่าย ขี้สงสารครับ ก็เป็นเรื่องดีที่มีจิตใจโอบอ้อมอารี แต่ว่าเรื่องเชื่อคนง่ายนี่ไม่ใช่แล้ว
ไม่งั้น ไอ่คดีฮีโร่จอมปลอมทั้งหลาย คงไม่แพร่หลายขนาดที่ว่า ถ้าไม่มีคนเอ๊ะใจ มันคงกลายเป็นเทพไปแล้วล่ะครับ

อย่างที่บอก เรื่องพวกนี้ผมเห็นมาเยอะแล้ว

สิ่งที่คุณกล่าวมา ก็เป็นไปในทิศทางเดียวกับความคิดเห็นอื่นๆ ก่อนหน้านี้แหละนะ

แค่มองต่างมุม ก็ถูกหาว่าเข้าข้างเสียนี่

โอเคครับ ผมยอมรับ ว่าคุณเองก็มีความคิดของคุณ ดังนั้นจะไม่ขอแสดงความเห็นอะไรต่ออีก

ปล. ประเทศอย่างญี่ปุ่นนี่ มันบ้าไอ่สิ่งที่คุณเรียกว่า "ค่านิยมที่มันไม่ดี" มาเลยนะ จะบอกให้ อะไรๆ ก็ต้องใส่สูท ร้อนก็ร้อน แพงก็แพง ใส่กันเข้าไป

ปล 2. ลืมกดให้รีพลายต่อจากคอมเมนต์บน ขออภัย

ปล 3. ผมมาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นคับ มะได้จะมาเถียงหรือเอาชนะแต่อย่างใด :P

ใจเย็นๆกันนะครับ

"งั้นก็ควรให้หมอแนะนำมาเลยอย่างเป็นทางการ ว่าเก้าอี้แบบไหนเหมาะสม แล้วยื่นหนังสือให้หัวหน้างานให้เป็นเรื่องเป็นราว คุยกันให้เรียบร้อยจะดีกว่า"

เรื่องอย่างนี้ มีเขียนบอกไว้มากมาย ไม่ต้องอาศัยหมอหรอก อีกอย่างกรณีอย่างนี้ใช้หมอความจะดีกว่า

"สมมุติว่า ที่บ้านคุณจ้างคนใช้มาทำงาน และคนใช้คนนั้นบอกว่า ผิวหนังเกิดอาการแพ้ง่าย ต้องใส่เสื้อที่ทำจากผ้าฝ้าย เลยใส่สูทมาทำงานที่บ้านคุณ"

ยกตัวอย่างไม่ตรงกับเรื่องที่เกิดนะ คนละกรณีกัน