แค่คำว่า “ปวดฉี่” ยังแปลไม่ถูกเลย

จะแปลให้ถูกต้อง100%คงจะยาก
คำในภาษาไทยจะค่อนข้างเหมือนบทกลอน
ขนาดใช้ท่องจำยังเป็นบทกลอนเลยนะเออ
1. คำนาม...
2. คำสรรพนาม...
3. คำกริยา...
4. คำวิเศษณ์...
5. คำสันธาน...
6. คำบุพบท...
7. คำอุทาน...
• คำไทยมีเจ็ดคำ  ที่ต้องจำไว้ให้ดี
คำนาม คือคำที่   ใช้เรียกคน สัตว์ สิ่งของ
เช่น บ้าน หนู หมู หมา  ไฟ ปากกา ปลา เงินทอง
ภูเขา ห้วย ลำคลอง  เมืองระนอง นายทองดำ
หน้าที่ของนามนะ   เป็นประธานและเป็นกรรม
เล่าเล่าพอให้จำ   จงหมั่นเพียรเล่าเรียนไป
• คำสอง สรรพนาม  แทนคำนามจำใส่ใจ
เช่น เรา เขา เธอ ใคร  หน้าที่คล้ายกับคำนาม
• คำสาม คือ กริยา  บอกอาการนาม สรรพนาม
เช่น เดิน นอน นั่ง ถาม  กิน วิ่ง พูด ยิ้ม ร้องไห้
• วิเศษณ์ คือคำที่  ให้มีเนื้อความแปลกไป
ประกอบนามวิเศษณ์ไซร์  สรรพนามและกริยา
เช่น ชั่ว ดี เลว แป้น  เขียว ดัง แบน หอม หวาน ช้า
เหม็น ฉุน เปรี้ยว เค็ม จ๋า  เหนือ หมด ใด ไหน ดี แน่
• บุพบก นำหน้านาม สรรพนามตัวอย่าง แด่
ดูก่อน ใน ยัง แต่   แห่ง ของ ด้วย บน โดย ตาม
• สันธาน เชื่อมถ้อยคำ คำต่อคำ ความต่อความ
เชื่อมประโยคให้งดงาม  เช่น กับ เพราะ และ เช่นว่า
• อุทาน การออกเสียง ผิดสำเนียงธรรมดา
แสดงอารมณ์นา   ความรู้สึกผู้อุทาน
เช่น เหม่! ชิ! หรือ! หา!  เฮ้ย! ไฮ้! ฮา! สะพงสะพาน
เรือแพ ขอจบการ  เล่าให้อ่านจำไว้เอยฯ