Tags:

บทความพิเศษโดย ดร. ทวีศักดิ์ กออนันตกูล รองผู้อำนวยการสำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ (สวทช.) เกี่ยวกับประวัติของเทคโนโลยี MP3 ผมเห็นว่ามีประโยชน์มาก เลยขอบทความมาเผยแพร่ต่อ และได้รับอนุญาตจาก ดร. ทวีศักดิ์ เรียบร้อยครับ

ต้นฉบับจาก Viewpoints for Thailand โดยแก้ไขฟอร์แมตเล็กน้อย

เมื่อวานนี้ (๖ พย. ๒๕๕๒) สวทช. ได้ลงนามในข้อตกลงความร่วมมือวิจัยกับสถาบันเฟราน์โอเฟอร์ (Fraunhofer Gesellschaft) ในวิทยาการด้านพลังงานทดแทน วัสดุจากชีวมวล ด้านลอจิสติก และด้านการวางแผน โดยผู้บริหารสูงสุดของสถาบันเฟราน์โอเฟอร์ Professor Bullinger และคณะ มาร่วมลงนามที่ สวทช. ณ อุทยานวิทยาศาสตร์ประเทศไทย จ.ปทุมธานี บุคลากรของทั้งสองสถาบัน ได้แลกเปลี่ยนความรู้และความคิดเห็นกันมากมาย ผมจึงอยากจะนำเกร็ดความรู้อันหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เพราะสิ่งประดิษฐ์ของสถาบันแห่งนี้อันหนึ่ง ประสบความสำเร็จก้องโลก สมควรที่เราจะทราบที่ไปที่มาของมัน ซึ่งเป็นเรื่องที่หาอ่านไม่ได้ แม้ในวิกิพีเดียเอง ก็พูดถึงสิ่งนี้ไม่ชัดเจนนัก

สถาบันเฟราน์โอเฟอร์ ทำหน้าที่คล้ายๆ กับ สวทช. และหน่วยงานที่เรียกว่า ITRI (Industrial Technology Research Institute) ของไต้หวัน กล่าวคือ เป็นแหล่งที่ทำงานวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีเพื่อส่งต่อให้ภาคอุตสาหกรรมไปทำ การผลิตหรือทำการค้าให้เศรษฐกิจของประเทศเข้มแข็ง ที่ต่างกันอยู่หน่อยหนึ่งก็คือ ทั้งสองสถาบันที่เยอรมันและที่ไต้หวัน เขาไม่ต้องทำงานมากเท่าสวทช. กล่าวคือ เขาไม่ต้องห่วงเรื่องการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน หรือพัฒนาคน หรือถ่ายทอดเทคโนโลยีมากนัก เพราะมีสถาบันอื่นๆ ทำคู่ขนานกันไป งานของเขาจึงเน้นการรับงานหรือนำปัญหาของภาคการผลิตมาหาคำตอบที่ดี แล้วนำกลับออกไปสู่ตลาด เมื่อภาคการผลิตได้ประโยชน์ชัดเจน เขาก็เพิ่มวงเงินเพื่อการวิจัยและพัฒนามากขึ้นๆ ตามลำดับ เนื่องจากผลลัพท์ที่ได้มันคุ้มที่จะลงทุน

สถาบันเฟราน์โอเฟอร์ ซึ่งมีสถาบันวิจัยกระจายอยู่ทั่วประเทศเยอรมนีอยู่ ๖๐ สถาบัน มีพนักงานประมาณ ๑๖,๐๐๐ คน และมีงบประมาณรายจ่ายปีละประมาณ ๑.๖ พันล้านยูโร (ประมาณ ๘๐,๐๐๐ ล้านบาท) ทำงานโดยของบประมาณตรงจากรัฐสภา ประมาณ หนึ่งในสามของทั้งหมด ส่วนรายรับอีกสองในสาม มาจากการจ้างวิจัยจากภาคเอกชนและรายรับจากทรัพย์สินต่างๆ ที่มี

ท่านอาจจะถามว่าแล้วมาเกี่ยวข้องกับ MP3 อย่างไร

คำตอบก็คือว่า MP3 นั้น เป็นเทคโนโลยีของเฟราน์โอเฟอร์ครับ หากไม่มีระบบบีบอัดข้อมูลเช่นนี้ พวกเราคงไม่ได้รับความสะดวกสบายในการฟังเพลงแบบดิจิทัลอย่างที่เป็นอยู่ การบีบอัดข้อมูลด้วย MP3 ถือว่าเป็นงานวิจัยชั้นยอด ที่ลดขนาดไฟล์เสียงที่มีคุณภาพสูง (CD quality) ที่ต้องใช้ข้อมูลประมาณนาทีละ ๑๐ ล้านไบต์ ลงมาเหลือเพียง นาทีละ ประมาณ ๑ ล้านไบต์ โดยคุณภาพของเสียง แทบจะไม่สูญเสียอะไรมาก ทำให้เครื่องฟังเพลงของเรา ซึ่งต้องใช้หน่วยความจำเก็บข้อมูล เก็บเพลงได้มากๆ รวมทั้งการฟังเพลงจากอินเทอร์เน็ต ก็ใช้เวลาดาวน์โหลดเพียงไม่กี่วินาทีก็สามารถฟังได้สบาย

ต้องยอมรับว่า คุณภาพเสียงของเขาดีจริงๆ แถมยังเป็นมาตรฐานสากล MPEG (Motion Picture Expert Group) ที่ผู้ใช้ทั่วไป ได้ประโยชน์อย่างมาก น้อยคน ที่จะทราบว่า หลายเทคนิคในมาตรฐาน MP3 เกิดจากการวิจัยขั้นสูงโดยทีมงาน Fraunhofer IIS ที่เมืองแอร์ลางเง่น (Erlangen) และด้วยความสำเร็จอันนี้ สถาบันได้รายรับจากการขายใบอนุญาตใช้เทคโนโลยีจากผู้ผลิตซอฟต์แวร์ เกม และ ไมโครชิป เช่น ทอมสัน (ฝรั่งเศส) และโซนี่ (ญี่ปุ่น) กว่า ๑๐๐ ล้านยูโร ในปี ๒๐๐๘ นอกจากนั้นก็มีรายรับจากผู้ผลิตซอฟต์แวร์มากมาย

ผมได้ไปลองอ่านชื่อสิทธิบัตรที่เกี่ยวกับ MP3 ทั้งหมดแล้ว พบว่า นักวิจัยมีความเข้าใจในเรื่องการรับรู้เสียงของมนุษย์ และเรื่องดนตรีค่อนข้างลึกซึ้ง ความไพเราะและความชัดเจนของเสียงเมื่อฟังจากระบบ MP3 ส่วนหนึ่งเกิดจากผลการศึกษาที่ค้นพบว่า ขณะที่มีเสียงหลายเสียง และเสียงบางเสียงดังกว่าเสียงอื่น จะบดบังเสียงที่เบากว่า ซึ่งสามารถมาทำเป็นสูตรการคำนวณที่ช่วยบีบอัดข้อมูลได้ดี ถอดถอนรายละเอียดที่ไม่จำเป็นออกไปได้ ท่านผู้อำนวยการสถาบันเฟราน์โอเฟอร์เล่าว่า มีการจดสิทธิบัตรที่เกี่ยวข้องกับเทคนิคการบีบอัดเสียงกว่า ๒๐ สิทธิบัตร ทั้งนี้มีการไปจดไว้ในหลายประเทศ รวมแล้วก็กว่า ๑๕๐ สิทธิบัตร ในประเด็นที่เกี่ยวกับการบีบอัดข้อมูลซึ่งรักษาความไพเราะของเสียง ที่เทียบเคียงมาจากการรับรู้ของมนุษย์ แม้นเสียงบางเสียงหายไปเนื่องจากการบีบอัดข้อมูล แต่ผู้ฟังก็มิอาจจะบอกได้

ไฟล์ฟอร์แมตแบบ MP3 ได้มีการยอมรับเป็นมาตรฐานสากลโดยองค์การเพื่อการมาตรฐานสากล (ISO – International Organization for Standardization) มาตั้งแต่ปี ค.ศ. ๑๙๙๓ และเทคนิคเพิ่มเติมต่างๆ ที่ทำให้เสียงเพลงไพเราะขึ้นอีกจำนวนมาก เป็นสิทธิของสถาบันเฟราน์โอเฟอร์ ทั้งนี้ สถาบันได้มอบหมายให้บริษัททอมสัน เป็นผู้จัดการการบริการขายสิทธิการใช้เทคโนโลยีต่างๆ คนที่สนใจติดต่อได้ที่เว็บ http://MP3licensing.com

ผมลองเข้าไปดูแล้ว พบว่ามีสิทธิบัตรที่เกี่ยวข้องกับ MP3 อยู่หลายรายการที่เขาเปิดให้บริษัทอื่นๆ ซื้อใบอนุญาตได้

ผมถามศาสตราจารย์บุลลิงเงอร์ว่าทำไมจึงวิจัยเรื่องนี้ และความสำเร็จเป็นสิ่งที่อยู่ในแผนหรือไม่

คำตอบคือ เกิดจากการรับจ้างวิจัยกับนายจ้างรายหนึ่ง ที่ไม่รับสิทธิประโยชน์ของสิ่งประดิษฐ์อันนี้ และความสำเร็จที่เกิดขึ้น ก็ไม่เชิงเป็นการวางแผนตอนแรก

ศ.บุลลิงเงอร์เล่าว่า สถาบันต้องปฏิบัติตามกฎหมายเยอรมัน ซึ่งระบุว่า ในการรับจ้างวิจัยใดๆ ให้สิทธิประโยชน์จากทรัพย์สินทางปัญญาทั้งหมดเป็นของผู้ว่าจ้าง (ซึ่งโดยทั่วไปแล้วก็หมายถึงบริษัทเอกชน) สถาบันเฟราน์โอเฟอร์ได้เพียงชื่อเสียง ใส่ชื่อลงไปในสิทธิบัตรได้ ว่าเป็นคนวิจัยสำเร็จ แต่คนที่ได้ประโยชน์ทางพาณิชย์คือผู้ว่าจ้าง (เอกชน) สำหรับกรณีของ MP3 นี้ มันบังเอิญและลงตัวเอามากๆ เพราะผู้ว่าจ้างคือ UNESCO ซึ่งเป็นองค์กรที่ไม่ค้ากำไร การจ้างวิจัยคือให้มาหาวิธีการที่จะสร้างเครื่องรับวิทยุตรงจากดาวเทียมใน ราคาประหยัด และเปลือง bandwidth ของดาวเทียมให้น้อยเอาไว้ เพราะเป็นโครงการพัฒนาระบบการศึกษาทางไกลผ่านดาวเทียมด้วยเสียง ระบบ satellite radio ดังนั้น ระบบนี้จึงต้องพัฒนาเทคนิคที่ทำให้การรับฟังชัดเจน ใช้ความเร็วในการรับส่งข้อมูลไม่สูงก็ฟังรายการวิทยุเพื่อการศึกษาได้ ศ.บุลลิงเงอร์บอกว่า ยูเนสโกตั้งเป้าให้เครื่องรับต้องไม่เกิน ๑๐๐ เหรียญสหรัฐ แต่เมื่อทำจนจบแล้ว ราคาลงมาได้แค่เครื่องละ ๒๐๐ เหรียญ จึงยังไม่ตรงตามเป้าหมายทีเดียวนัก นอกจากว่าจะผลิตออกมาหลายล้านเครื่อง แล้วโครงการก็สิ้นสุดลง ไม่ได้ทำอะไรต่อ

ที่ท่านเล่าอย่างติดตลกก็คือว่า สถาบันเฟราน์โอเฟอร์ได้พยายามวิ่งขายเทคโนโลยีนี้ให้แก่อุตสาหกรรม อิเล็กทรอนิกส์ของเยอรมนีอยู่พักนึง ทุกรายบอกว่า “มันคงไม่มีประโยชน์อะไรจากเขามากนัก” แล้วเรื่องก็ค่อยๆ เงียบไป

ต่อมาเมื่อถึงยุคของการใช้เว็บกันในอินเทอร์เน็ต ยังไม่มีผู้ใดสามารถส่งเสียงพูดหรือเสียงเพลงผ่านเว็บได้ดี นักวิจัยของเฟราน์โอเฟอร์ในโครงการ MP3 ก็เอาผลงานมาประยุกต์ใช้กับอินเทอร์เน็ตได้อย่างสวยงาม คุณภาพเสียงระดับไฮไฟ และระบบสองช่องทาง (สเตอริโอ) ออกมาดีมาก เพียงชั่วข้ามคืน คนทั้งโลกก็หลงไหล MP3 จนแทบจะส่งจดหมายเตือนผู้ทำการค้ากันไม่ทัน ว่า MP3 ไม่ใช่สูตรการคำนวณสาธารณะ ใครเอาไปค้าขาย ต้องจ่ายค่าธรรมเนียม

ณ จุดนี้ เราอาจจะกล่าวได้ว่า เป็นการ breakthrough ด้านนวัตกรรมแล้วละครับ เพราะเทคโนโลยีได้ทำเสร็จมาแล้วหลายปี ความแตกต่างระหว่าง “เทคโนโลยี”ที่ดี กับ “นวัตกรรม”ที่สำเร็จ ก็น่าจะอยู่ที่ตรงนี้เอง ประเด็นนี้น่าจะมาใช้เป็นบทเรียนกับหน่วยงาน “วิจัย” ในบ้านเราเช่น สวทช.ได้มากทีเดียว เพราะการหักโค้งนวัตกรรม สร้างความโชติช่วงให้เกิดขึ้น บางครั้งไม่ได้เกิดจากการลงทุนทำพิธีเปิดงานอะไรใหญ่โตจนได้ออกข่าวทีวี แต่เป็นเรื่องการส่งมอบของดีๆ ให้สังคมไปใช้งานอย่างแพร่หลายมากกว่า

อัตราการคิดค่าธรรมเนียมก็น่าสนใจครับ มีวิธิคิดตามผลิตภัณฑ์ เช่น ซอฟต์แวร์บีบอัดข้อมูลที่เป็น MP3 ถ้าฟังอย่างเดียว ก็ ๐.๗๕ เหรียญสหรัฐต่อซอฟต์แวร์ ถ้ามีทั้งเข้ารหัสและถอดรหัส ก็ ๒.๕๐ เหรียญ ถ้าเป็นเครื่องฟังเพลง ก็เครื่องละ ๐.๗๔ เหรียญ ถ้าบันทึกได้ด้วยก็เครื่องละ ๑.๒๕ เหรียญ หากขายเป็นเกมส์ ก็คิดเกมละ ๒,๕๐๐ เหรียญต่อเกม (ไม่จำกัดจำนวนก๊อปปี้) หากเป็นการออกอากาศทางอินเทอร์เน็ต ก็คิดค่าใบอนุญาต ร้อยละ ๒ ของรายรับ ฯลฯ ผมดูราคาแล้วยอมรับได้ว่าไม่แพงเกินไป แต่เนื่องจากมีจำนวนผู้ใช้เยอะมาก รายได้ของเฟราน์โอเฟอร์จึงดีดขึ้นไปได้ถึง ๑๐๐ ล้านยูโร ทำให้มีการพัฒนาต่อยอดเป็น MP3 surround sound และนวัตกรรมใหม่ๆ ออกมามากมาย

ท่านที่สนใจเทคโนโลยีเหล่านี้ ขอเรียนเพิ่มเติมครับ ว่า MP3 ชื่อเต็ม คือ MPEG 1/MPEG2 Layer 3 ไม่ใช่ MPEG3

การบริหารทรัพย์สินทางปัญญา

ผมถามศาสตราจารย์บุลลิงเงอร์ว่า ที่สถาบันของท่าน ๖๐ แห่ง ท่านบริหารทรัพย์สินทางปัญญาอย่างไร นักวิจัยจึงจะสร้างคุณค่าออกมาได้สูงสุด

ท่านตอบว่า ในซีกของ “การสร้างสรรค์” ท่านพบว่านักวิจัยที่เก่งๆ ไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่าสถานที่และเครื่องมือวิจัยชั้นยอด ท่านเล่าว่า “รับรองว่าเครื่องมือของเฟราน์โอเฟอร์หลายแห่ง ดีที่สุดในโลก” ส่วนบรรยากาศการทำงาน คือ ต้องให้อิสระในการคิดแก่นักวิจัย หากจะต้องการให้เปลี่ยนแปลงหรือยกเลิกโครงการใดๆ ต้องใช้วิธีการพูดคุยสร้างความเข้าใจให้เห็นตรงกันเป็นหลัก และทำงานร่วมกับการตั้งกรรมการที่เป็นทีมคนเก่งที่ยอมรับกันได้ สถาบันวิจัยของเขาจะสั่งคนเก่งๆ ให้ซ้ายหันขวาหันไม่ได้

โดยสถิติของสถาบันแล้ว พบว่าจากความคิดเบื้องต้นของงานวิจัย ๑,๙๑๙ รายการ จำนวนความคิดที่ได้เงินมาสร้างสิ่งประดิษฐ์หรือนวัตกรรม จะลดลงๆ ไปตามระดับความก้าวหน้า เพราะต้องตัดโครงการที่มีผลลัพท์ไม่ดีออกเมื่อเวลาผ่านไป ท้ายสุด เขาสามารถพัฒนาให้เป็น “ผลิตภัณฑ์ที่สำเร็จจริงๆ ” ได้เพียง ๑๑ รายการเท่านั้น

สำหรับนโยบายการจดสิทธิบัตร ท่านบอกว่า การให้แต่ละสถาบันจดสิทธิบัตรแยกๆ กันหรืออิสระต่อกันเพื่อเอาจำนวน เป็นวิธีที่ไม่ดีในระยะยาว ขณะนี้เขากำหนดให้ระบบการจดสิทธิบัตรมารวมกันที่หน่วยกลาง ซึ่งจะช่วยนักประดิษฐ์ในด้านการให้คำแนะนำและยุทธวิธีในการจดให้ได้ผลดี การตกลงใจจดสิทธิบัตร จะมองเป็นเรื่องกลุ่มของความคิด/ความรู้ ที่มีทั้งจำนวน และแนวทางการปกป้องทรัพย์สินทางปัญญาที่ดี หากไม่รวมกันเป็นกลุ่มให้ดี เขาพบว่ายากที่จะหารายรับจากองค์ความรู้เหล่านั้นได้จริง เพราะคู่แข่งสามารถทำของที่คล้ายกัน ด้วยวิธีที่แตกต่างเพียงเล็กน้อยก็จะหลุดไปได้ กลุ่มของสิทธิบัตรที่ดี ต้องสามารถล้อมความคิดแปลกแยก หรืออุดช่องโหว่ทำเลียนแบบให้ได้ การจดแยกๆ กันตามสถาบันย่อยเพื่อเอาจำนวน จะสิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายทั้งการจดและการดูแล ตัวอย่างที่เห็นก็คือ กรณี MP3 ถือว่าจดไว้อย่างครบวงสมบูรณ์ ยากที่คนอื่นจะทำให้ดีเท่าโดยไม่ไปละเมิดข้อหนึ่งข้อใดได้ เก็บค่าใบอนุญาตได้เต็มเม็ดเต็มหน่วยจริงๆ

เว็บ MP3licensing.com เปิดเผยว่า มีบริษัทจำนวน ๕๓๘ บริษัทจากทั่วโลก ซื้อใบอนุญาตการใช้เทคโนโลยี MP3 ของสถาบันเฟราน์โอเฟอร์ ลองคัดชื่อบางชื่อมาให้ท่านอ่านโดยย่อก็ได้แก่ Apple, Atmel, ATI, Autodesk, Adobe, Airbus KID-Systeme, AVID, B&O, Brüel & Kjær, Buffalo Inc., Casio, Cakewalk, Creative Labs, Cyberlink, Dell, Denso, DivXNetworks, Eastman Kodak, Fujitsu, Garmin, Hewlett-Packard, Intel, Hyundai Digital Technology, Intel, iRiver, JVC, Kawai Musical Instruments, Kenwood, Kyoceram LG Electronics, Linden Research, Loewe Opta, Logitec, Lucas Film, Macromedia, Mattel, Microsoft, Motorola, Nikon, Nintendo, Nokia, NVIDIA Corporation, Oak Technology, OKI, Olympus Imaging, Panasonic, Philips, Roland, Roxio, Sagem, Samsung, Sandisk, Sharp, Sony, Sony-Ericcsson, Sun Microsystems, TEAC, Texas Instrument, TiCo, Toshiba, U-Lead Warner Music, Yahama, Zyxel ฯลฯ บริษัทเดียวที่ผมหาไม่พบ คือ IBM สรุปว่าบริษัทคอมพิวเตอร์ บริษัทแผ่นเสียง ผู้ผลิตเครื่องดนตรี โทรศัพท์เคลื่อนที่ เขาได้ครบหมดจริงๆ

ทำอย่างไร ลูกค้าจึงไว้ใจ

อีกคำถามหนึ่ง คือ เฟราน์โอเฟอร์มีวิธีปฏิบัติอย่างไรในรอบ ๖๐ ปีของการทำงาน จึงเป็นที่ไว้วางใจของภาคเอกชนที่มาจ้างวิจัย ท่านตอบว่า การรักษาความลับของลูกค้าสำคัญที่สุด เขาจัดระบบ “ความมั่นคงปลอดภัย” ของข้อมูลและความรู้ไว้อย่างเข้มแข็ง และมีนโยบายให้ตรวจสอบความมั่นคงปลอดภัยของวิธีการทำงานจากผู้ว่าจ้างแทนการ ลงนามในสัญญารักษาความลับ (Non-disclosure agreement – NDA) เพราะว่า ไม่สามารถรับรองตามสัญญาได้ ๑๐๐ % ว่าจะรับผิดชอบกับการรั่วไหลของทุกสิ่งทุกอย่าง แต่ในทางกลับกัน หากให้ลูกค้ามาตรวจสอบกระบวนการทำงาน และให้ชมวิธีการที่ป้องกันการเข้าถึงข้อมูลจากผู้ที่เกี่ยวข้อง รวมทั้งวินัยของคนทำงาน ลูกค้าทั้งหมด บอกว่าพอใจและสามารถทำงานได้โดยไม่กังวล สบายใจยิ่งกว่าการทำสัญญา NDA ที่ไม่ได้เห็นระบบการรักษาความมั่นคง

คำถาม

สำหรับนักวิจัย นักศึกษาที่อยากหาหัวเรื่องวิจัย และผู้สนใจทั่วไป

  1. ค่าใบอนุญาตการใช้เทคโนโลยี MP3 ที่สถาบันเก็บ มีอัตราที่เหมาะสมหรือยัง ?
  2. ซอฟต์แวร์ราคาแพงๆ หากลดราคามาต่ำลงให้สมเหตุสมผล เหมาะกับรายได้ของคนไทย จะช่วยลดการละเมิดลิขสิทธิ์ได้บ้างไหม?
  3. ท่านคิดว่าที่ สถาบันเฟราน์โอเฟอร์ สามารถจัดระบบทรัพย์สินทางปัญญาได้เข้มแข็งขนาดนี้ ต้องใช้ผู้เชียวชาญด้านกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาที่รู้เรื่องเทคโนโลยีรวม ทั้งหมดกี่คน ? (จะเฉลยสัปดาห์หน้า)
  4. ทรัพย์สินทางปัญญาด้านการบันทึกเสียงให้มีคุณภาพสูงจาก Dolby Lab และ Fraunhofer มีความคล้ายกันเพราะเป็นการขายความรู้ให้แก่ผู้ผลิต เพื่อพัฒนาผลิตภัณฑ์ให้ดีขึ้น แต่สองหน่วยงานนี้มีความแตกต่างกัน คำถามคือ นวัตกรรมของ บริษัท Dolby Lab ที่ประเทศอังกฤษ กับนวัตกรรม MP3 ของ Fraunhofer Gesellschaft แตกต่างกันตรงไหน? นักเทคโนโลยีไทยสามารถเรียนรู้อะไรบ้างจากความสำเร็จของสองนวัตกรรมนี้ ? มีอุปสรรคใดบ้างในประเทศไทย ที่จะขัดขวางความสำเร็จของนวัตกรรม?
  5. ท่านคิดว่า MP3 เป็น Open Standard หรือไม่? หากเป็น เป็นเพราะอะไร หากไม่เป็น เป็นเพราะอะไร (ก่อนสรุปว่าเป็นอะไร ต้องค้นหาหลักฐานก่อนนะครับ)
Get latest news from Blognone

Comments

By: pittaya
WriterAndroidUbuntuIn Love
on 11 November 2009 - 12:24 #136862
pittaya's picture

ถ้าคำนวณจากค่าสิทธิบัตรที่บอกมา ไตรมาสที่แล้ว apple ขาย ipod ได้ 10 ล้านเครื่อง
สถาบันฯ ก็ได้ไปเหนาะๆ 7.5 ล้านเหรียญ (นี่ยังไม่รวม iTunes / iphone นะ)


pittaya.com

By: oakyman
ContributorAndroid
on 11 November 2009 - 13:50 #136880

พวก SOKEN อะไรงี้ จ่ายมั้ยเนี่ย

By: Not on 10 July 2010 - 20:32 #136908 Reply to:136880

.

By: IceDagger on 11 November 2009 - 15:17 #136896

ทีมที่คิดได้นี่สุดยอดจริง ๆ เปลี่ยนโลกทั้งใบเลย

By: runnary
iPhoneWindows PhoneAndroidBlackberry
on 11 November 2009 - 15:22 #136897
runnary's picture

แว๊ก การบ้านยากจังอะ

By: willwill
ContributorAndroid
on 11 November 2009 - 16:02 #136907
willwill's picture

แล้ว Vorbis + Theora + FLAC หละครับ?

เห็นว่า Redhat เพิ่งให้ทีมปรับปรุง Codec ได้คุณภาพดีขึ้นด้วยครับ

ปล. "ใครเอาไปค้าขาย" ต้องจ่ายค่าธรรมเนียม แสดงว่า Linux ใช้ฟรี?

(ในความจริงแล้ว Fluendo มี MP3 Codec สำหรับ Linux แบบถูกลิขสิทธิ์นะครับ แต่ถอดได้แต่ MP3 ส่วน GStreamer ครอบจักรวาล)

By: ipats
ContributorNOOBIn Love
on 11 November 2009 - 20:13 #136948 Reply to:136907

เท่าที่ทราบมาใน linux คือ คนที่เขียน mp3 codec เค้าบอกว่า เขียนเพื่อ demo algorithm เฉยๆ และที่แจก ก็ไม่ได้แจก binary คนที่เอาไปศึกษา เค้าคอมไพล์ ทดลองใช้เอง ลองอ่านใน https://help.ubuntu.com/community/RestrictedFormats กับ http://en.wikipedia.org/wiki/LAME ประกอบครับ

ส่วนของ Fluendo เค้าบอกว่า เค้าได้จ่ายค่าไลเซนซ์ให้ไปเองแล้ว อ่านใน http://www.fluendo.com/shop/product/fluendo-mp3-decoder/ ครับ


iPAtS

By: willwill
ContributorAndroid
on 11 November 2009 - 16:15 #136909
willwill's picture
  • ค่าลิขสิทธิ์ไม่ชัดเจน เช่น software บางตัว เป็นสิบๆ ปีก็ขายได้อยู่ น่าจะเป็นแบบเหมาจ่าย หรือจ่ายตาม SLOC จ่ายตามขนาดโปรแกรม (อยากบวมก็จ่ายเพิ่ม) หรือจ่ายตามช่องทางแจกจ่าย (เช่น Web คิดเท่านึง วางตลาดคิดเท่านึง ถ้ามีหลายช่องทางก็เอาอันแพงสุด)
  • ได้ครับ นอกจากนี้ควรจะมีช่องทางการซื้อ การจ่ายเงินที่เข้าถึงได้ (ซึ่ง Canonical เห็นว่าจะทำอยู่ครับ) เช่นถ้าผมวางเป็นกล่อง มันก็จะดูว่าแพง และต้องเสียค่าน้ำมันไปซื้อ แต่ถ้าผมเพิ่มช่องทางเช่น Web download ก็จะทำให้สะดวกขึ้น นอกจากนี้วิธีจ่ายเงินผมคิดว่าควรจะเอา model เกมออนไลน์มาครับ คือเป็นบัตรเติมเงิน ขาย 7-11 เลยแล้วก็ทำ web service กลางให้เติม จากนั้นก็ไปซื้อได้กับหลายๆ platform
  • ผมเชื่อว่าการใช้งาน MP3 ตอนนี้เป็นระดับที่เรียกได้ว่าเหมือนแจกฟรีไปแล้ว ดังนั้นส่วนหนึ่งแสดงว่าสถาบันเองไม่ได้จริงจังมาก ดังนั้นผมเชื่อว่าไม่เกินสิบคนครับ
  • ข้ามคำถามนี้ครับ
  • ถ้าพูดอย่าง De facto standard ใช่ครับ MP3 เป็น Standard ที่ทุกคน expect ว่าระบบที่ใช้ต้องรองรับแล้ว (จะเห็นได้จาก review Ubuntu แบบ End-user สุดๆ ที่จะบอกแต่ว่ามันเสียเวลามากกว่าจะได้ฟังเพลง) บางคนอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันต้องเสียค่าลิขสิทธิ์ decoder ถ้าพูดอย่างทางการ ผมเชื่อว่าต้องมีคนมาให้รายละเอียดครับ
By: -Rookies-
ContributorAndroidWindowsIn Love
on 11 November 2009 - 17:49 #136923

ได้ความรู้อีกแล้ว แต่การบ้านยากจัง ตอบไม่ได้เลย = =a


เทคโนโลยีไม่ผิด คนใช้มันในทางที่ผิดนั่นแหละที่ผิด!?!

By: hisoft
ContributorWindows PhoneWindows
on 12 November 2009 - 01:10 #136991
hisoft's picture

การบ้านผมขอตอบเฉพาะข้อ ๒ นะครับ ผมขอตอบว่าลดได้แน่นอนครับ เพราะผมก็อุดหนุนพวก Software ที่ขายคนไทยราคาพิเศษมาหลายตัวเช่นกัน (คิดๆ แล้วถูกกว่าเมืองนอกไม่น้อยเลยนะครับ)

By: McKay
ContributorAndroidWindowsIn Love
on 12 November 2009 - 03:39 #137004
McKay's picture

2. ได้และไม่ได้ ขึ้นอยู่กับกลุ่มบุคคลซึ่งจำแนกได้เป็น 2 กลุ่ม คือกลุ่มบุคคลที่เห็นคุณค่าของลิขสิทธิ์แต่ไม่มีเงินซื้อ และกลุ่มบุคคลที่ไม่เห็นคุณค่าของลิขสิทธิ์เลย ซึ่งกลุ่มบุคคลหลังเป็นกลุ่มคนจำนวนมากกว่าของประเทศไทย ดังนั้นหากต้องการคำตอบเดียวคำตอบนั้นคือ 'ไม่ได้' ทางแก้มีทางเดียวคือปลูกฝังความคิดเรื่องลิขสิทธิ์ให้กับเยาวชนในยุคนี้ และหวังว่าเมื่อเติบใหญ่จะเห็นคุณค่าของลิขสิทธิ์ การที่จะมาแก้เรื่องตัวบุคคลในยุคนี้นั้น'เป็นไปไม่ได้'

4. ความเข้าใจส่วนตัวก็คือ Dolby Lab สร้างนวัตกรรมที่'เลียนเสียงจากธรรมชาติโดยตรง' ก่อนที่เสียงเหล่านั้นจะไปถึงหูมนุษย์(both loseless and lossy) ซึ่งเป็นการนวัตกรรมการสร้างเสียงที่สมจริง ส่วนนวัตกรรม MP3 คือการรวบรวมข้อมูลเสียง นำไปวิเคราะห์และสร้างเสียงที่มนุษย์สมควรได้ยิน(lossy only) ซึ่งเกิดนวัตกรรมคือการส่งข้อมูลด้านเสียงซึ่งมีขนาดเล็ก --นักเทคโนโลยีไทยสามารถเรียนรู้ได้ว่า ไม่ว่าจะทำอะไรก็มีหารสร้างสรรค์ได้หลายวิธีก่อนจะถึงผลสุดท้าย ส่วนอุปสรรคนั้นมีมากมาย ทั้งด้านเงินทุนและการที่หน่วยงานต่างๆทำงานเพียงเอาหน้า เช่นประกาศว่ากำลังวิจัยสิ่งนี่อยู่ พอคนเลิกสนใจก็หยุดเงินสนับสนุน ซึ่งไม่ได้เป็นเฉพาะประเทศไทย ยกตัวอย่างเช่นการเดินทางไปเหยียบดวงจันทร์ของ NASA

5. หากมองตามที่มันควรจะเป็น MP3 ไม่ใช่ Open Standard เพราะไม่ว่าใครจะนำไปใช้ สถาบันเฟราน์โอเฟอร์ก็ควรจะได้รับผลประโยชน์ทางด้านลิขสิทธิ์ อย่างไรก็ตาม หากมองตามสภาพความเป็นจริงแล้ว MP3 ถือได้ว่าเป็น Open Standard เนื่องจากมีโปรแกรมทั้งตัวเล่นและตัวบีบอัดมากมายทั้งที่เป็น Open Source และไม่ได้เป็นโดยทางสถาบันนั้นไม่ได้รับค่าลิขสิทธิ์ เช่น LAME, foobar2000 และไม่ว่าจะบีบอัดจากโปรแกรมตัวไหน หรือเล่นไฟล์ใดๆจากโปรแกรมตัวไหนก็สามารถเล่นได้


Russia is just nazi who accuse the others for being nazi.
someone once said : ผมก็ด่าของผมอยู่นะ :)

By: sunback
Contributor
on 12 November 2009 - 13:25 #137077
sunback's picture

Q: ซอฟต์แวร์ราคาแพงๆ หากลดราคามาต่ำลงให้สมเหตุสมผล เหมาะกับรายได้ของคนไทย จะช่วยลดการละเมิดลิขสิทธิ์ได้บ้างไหม?
A: ขอยกตัวอย่างซอฟต์แวร์แปลภาษาชื่อดังของไทย ที่ผมถือว่าเป็นซอฟต์แวร์ของไทยที่จัดว่ามีคุณภาพที่สุด ที่ขายด้วยราคาเพียง 250 บาท ยังพบว่า ยังมีการละเมิดลิขสิทธิ์กันอย่างแพร่หลาย สำหรับผมคิดว่า เรื่องการละเมิดลิขสิทธิ์ในไทยมันรุนแรงมาก คืออย่างที่เห็นในโฆษณาทีวีที่บอกว่า "ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย"

ส่วนเรียกซอฟต์แวร์ราคาแพงๆ ขอยกตัวอย่าง Adobe Master Collection (ราคาหน้าเว็บทางการ 83,191 บาท ราคาขายในไทย 125,203 บาท!!!) ก็ไม่รู้ว่าราคาที่ "สมเหตุสมผล" ควรจะเป็นเท่าไหร่ แต่ที่แน่ ถ้าไม่แก้ปัญหาเรื่องจิตสำนึกในเรื่องการเคารพทรัพย์สินทางปัญญาและการใช้กฏหมายไม่ต่อเนื่อง แม้ราคาแผ่นแค่ 100 บาท ก็คงไม่ซื้อกัน เนื่องจากมีให้โหลดทางบิตทอร์เรนท์กันเกลื่อนแบบโหลดฟรีไม่เสียค่าเรโชก็มี

แต่การสร้างจิตสำนึก มันเป็นนามธรรมสุดๆ เห็นผลในระยะอันใกล้ได้ยากจริงๆ

ส่วนเรื่อง MP3 ก็เข้ามาเก็บเป็นบทความประเทืองปัญญา ไม่มีข้อคิดเห็นอะไร แต่ถ้าจะเปรียบค่าใบอนุญาติก็คงเปรียบได้ประมาณภาษีมูลค่าเพิ่มอ่ะครับ คือผู้ใช้ (หรือ End User แบบสุดๆ) อย่างผม รู้ว่ามีการชาร์ทไปเรียบร้อยแล้ว แต่ไม่ได้เอามาคิดแตกแยกย่อยให้มันมากนัก คิดแค่เบื้องต้นว่า ผลิตภัณฑ์ที่ผมซื้อมา มันทำหน้าที่ได้ตามจุดประสงค์การใช้งานที่แปะไว้ข้างผลิตภัณฑ์ ก็น่าจะพอใจแล้ว

หมายเหตุ อ้างอิงราคาจาก
http://www.thaisoftware.co.th/index.php?tpid=pro:TSE-0150
http://www.adobe.com/products/creativesuite/mastercollection/
http://www.software.co.th/productlist.asp?c=105&brand=Adobe&p=CS4+Master+Collection

By: mr_tawan
ContributoriPhoneAndroidWindows
on 12 November 2009 - 22:42 #137120 Reply to:137077
mr_tawan's picture

เพียงจิตสำนึกคงไม่เพียงพอ....

ผมเห็นแม้กระทั่งประเทศที่เจริญแล้ว คนก็ยังแหกกฎกันหน้าตาเฉยอยู่ดี แต่ว่าในข้อที่สำคัญ ๆ เค้าก็ปฎิบัติตามได้ดี ก็คงเพราะว่าเค้ามีบทลงโทษที่จริงจังและรุนแรง

บ้านเรามีแต่รุนแรง แต่ไม่ค่อยจริงจัง บางทีก็ใช้เป็นโอกาสหากินกันไป ...

ถ้าเรามองการละเมิดลิขสิทธิเป็นการโจรกรรม บางทีมันอาจจะง่ายขึ้นก็ได้


  • 9tawan.net บล็อกส่วนตัวฮับ
By: -Rookies-
ContributorAndroidWindowsIn Love
on 13 November 2009 - 14:44 #137203 Reply to:137120

"บ้านเรามีแต่รุนแรง แต่ไม่ค่อยจริงจัง" +1 ชอบจัง


เทคโนโลยีไม่ผิด คนใช้มันในทางที่ผิดนั่นแหละที่ผิด!?!

By: htk999 on 13 November 2009 - 06:17 #137121

ขอบคุณที่มีผู้ร่วมสนทนาหลายท่านครับ คำถามของผมไม่มีคำตอบที่ถูกหรือผิดครับ แค่ต้องการให้สนทนากันว่ามีความคิดแบบใดได้บ้าง

เฉลยข้อ ๓ คือ ๑๕๐ คน ครับ

รายละเอียด ใน blog http://thaiview.wordpress.com/2009/11/12/mp3-2/
ครับ

(ขอโทษที่ให้ตัวเลขไม่ถูกต้องในการเขียนครั้งแรก เนื่องจากอยู่ต่างประเทศ เมื่อตรวจสอบแล้ว คำตอบที่ยืนยันคือ ๑๕๐ คน)

By: Pinery
ContributoriPhoneAndroidIn Love
on 13 November 2009 - 10:13 #137174

ดูหนัง Star Wars ในโรงนี่เราฟังเสียงจาก mp3 หรือเนี่้ย = =

?

By: McKay
ContributorAndroidWindowsIn Love
on 14 November 2009 - 08:10 #137311 Reply to:137174
McKay's picture

THX / DTS / Dolby ครับ


Russia is just nazi who accuse the others for being nazi.
someone once said : ผมก็ด่าของผมอยู่นะ :)

By: neonicus
Android
on 14 November 2009 - 19:51 #137443

มีเพื่อนชาวเยอรมัน เค้าบอกว่ายินดีที่จะซื้อของยุโรป
แต่ถ้าของอเมริกัน เค้ัายินดีที่จะหาทางละเมิดทุกวิถีทาง

By: lingjaidee
ContributoriPhoneAndroid
on 15 November 2009 - 05:27 #137505
lingjaidee's picture

ได้ทั้งสาระ และแรงบันดาลใจครับ ;)


my blog